مین‌های حوثی‌ها موجب معلولیت دائمی ۴.۵ میلیون یمنی شده است

وقتی حسن احمد بلال عضابی ۶۰ ساله در حال چراندن دامش در روستای الجعده در استان حجه در شمال غربی یمن بود، بر اثر انفجار یک مین به شدت زخمی شد.

با این که عضابی در انفجار روز ۱۴ مارس جانش را از دست نداد، اما ترکش‌های آن انفجار موجب قطع شدن پاهایش شد.

هرچند علی متنبک ۶۰ ساله به اندازه عضابی خوش‌اقبال نبود. فردای آن روز، زمانی که متنبک از خانه‌اش بیرون رفته بود تا برای دام‌هایش علوفه تامین کند، بر اثر انفجار یک مین در همان منطقه در شهرستان میدی کشته شد.

این مین‌ها که توسط حوثی‌ها (انصارالله)، گروه شبه‌نظامی مورد حمایت ایران کارگذاشته شده بودند، همان روز و در همان شهرستان سه تن، از جمله دو نوجوان که سوار بر موتورسیکلت از منطقه عبور می‌کردند، را به قتل رساند.

سرتیپ علی سراج، مدیرکل اداری شهرستان میدی، در روزهای ۱۴ و ۱۵ مارس وقوع این حوادث را تایید کرد.

او گفت که بر اثر انفجار یک دستگاه موتورسیکلت پس از برخورد با مین کارگذاری شده توسط حوثی‌ها در شمال روستای بنی‌فاید در شهرستان میدی، سه غیرنظامی -- به نام‌های محمدعلی جربحی ۳۵ ساله، حسن یوسف جربحی ۱۵ ساله، و اسماعیل حسین جربحی ۱۴ ساله -- جان‌شان را از دست دادند.

آسیب دیدن ۴.۵ میلیون نفر بر اثر انفجار مین

حوادث ذکر شده در شهرستان میدی تنها نمونه‌ای از رنجی است که مردم یمن در نتیجه مین‌های حوثی‌ها متحمل می‌شوند.

به گفته اروی الخطابی، از مؤسسه موسوم به ائتلاف یمن برای نظارت بر موارد نقض حقوق بشر (ائتلاف رصد)، دو میلیون مین کارگذاشته شده توسط شبه‌نظامیان حوثی موجب معلولیت ۴.۵ میلیون نفر، یا در حدود ۱۵ درصد از جمعیت یمن، شده است.

وی در یک سخنرانی که در حاشیه چهل‌وسومین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو در تاریخ ۹ مارس انجام داد، گفت که حوثی‌ها این مین‌ها را در مناطقی که از آنها بیرون رانده شده‌اند، کار گذاشته‌اند.

او گفت که این شبه‌نظامیان در همان شب ورودشان به یک روستا و یا شهرستان آنجا را مین‌گذاری می‌کنند.

الخطابی گفت: «فاجعه مین‌ها و احتمال مرگ یا معلولیت ناشی از آنها، در نتیجه سکوت جهان در برابر این جنایت حوثی‌ها رو به افزایش است.»

حوثی‌ها «مرگ تولید می‌کنند»

مقامات رسمی و فعالان حقوق بشر می‌گویند که مین‌های کارگذاری شده که -- جان شهروندان بیگناه، اعم از زنان و کودکان را می‌گیرند -- از «هدایای» ایران به حوثی‌ها برای کشتار یمنی‌ها است.

نبیل عبدالحفیظ، معاون وزیر حقوق بشر یمن، گفت: «شبه‌نظامیان حوثی یک گروه تبهکار و ابزاری برای کشتار و نابود کردن مردم هستند. این گروه برای مرگ‌آفرینی تلاش می‌کند و در این راه بسیار خلاقانه -- با استفاده از مین‌ها، گلوله‌باران مناطق مسکونی، ربودن و یا شکنجه - آن هم معمولا شکنجه تا حد مرگ - عمل می کند.»

او گفت: «گروه شبه‌نظامی حوثی از این مرگ‌آفرینی چه سودی می‌برد؟»

او به المشارق گفت که حوثی‌ها یک ابزار رژیم ایران هستند «که هدف‌شان گسترش ترس و وحشت است؛ چرا که آنها بر این باور هستند که [ترس و وحشت] مردم یمن را تحت سلطه آنها درآورده و آنها را بر حال و آینده این مردم مسلط می‌کند.»

او گفت که گروه شبه‌نظامی حوثی «به همراه کارشناسان ایرانی و حزب‌الله، در ساخت این مین‌ها بسیار خلاق شده‌اند.» او افزود: «این موضوع شامل مین‌هایی است که به ظاهر شبیه اسباب‌بازی و سنگ ساخته می‌شوند تا رهگذران را فریب دهند.»

او گفت: «آنها همچنین کشتزارها را مین‌گذاری کرده و پشت در خانه‌هایی که ساکنان‌شان از ترس این گروه شبه‌نظامی آنها را ترک کرده‌اند، مین کار گذاشته‌اند. وقتی آنها [ساکنان‌ اصلی این خانه‌ها] به خانه‌هایشان بازگردند، این اقدام حوثی‌ها موجب بروز یک فاجعه انسانی خواهد شد.»

بالا بودن تعداد مین‌های حوثی‌ها پرسش‌هایی را در مورد منبع و محل تامین آنها به وجود آورده است. از آنجا که دولت یمن در سال ۲۰۰۲ اعلام کرد تمام ذخیره موجود چهار نوع مین ضدنفرش را بنا بر تعهدات توافقنامه منع استفاده از مین از بین برده است، بنا بر این، یمن نمی‌بایست زرادخانه‌ای از مین‌های تولید داخل داشته باشد.

فیصل المجیدی، معاون وزیر دادگستری یمن، به المشارق گفت: «بنا بر این، مین‌هایی که شبه‌نظامیان حوثی کار می‌گذارند هدیه ایران به مردم یمن است و حوثی‌ها از آنها برای کشتار یمنی‌ها استفاده می‌کنند.»

او گفت که حوثی‌ها «به عمد مین‌ها را در مناطقی که از حمایت ساکنان آن برخوردار نیستند و در آنجا طرد شده‌اند، کار می‌گذارند.»

«مزارع مرگ»

فیصل احمد، تحلیلگر سیاسی، به المشارق گفت که آسیب‌های وارده از انفجار مین‌های حوثی‌ها صرفا «به تلفات انسانی و زخمی و معلول کردن ده‌ها تن محدود نمی‌شود.»

او گفت: «آنها به معیشت مردم نیز آسیب می‌رسانند؛ چرا که بسیاری از مزارع شهروندان در استان الحدیده پر از مین است و این زمین‌های کشاورزی به جای این که محل تولید و شکوفایی زندگی باشند، به مزارع مرگ تبدیل شده‌اند.»

احمد با یادآوری رویدادهای فاجعه‌باری که بر سر قربانیان مین آمده است، گفت که «یک نوعروس چهار روز قبل از برگزاری مراسم عروسی‌اش بر اثر انفجار یک مین در تعز یک پایش را از دست داد.»

او از سازمان ملل متحد و سازمان‌های حقوق بشری خواست «به یمن در پاکسازی مین‌ها و پایان دادن به رنج قربانیان‌شان کمک کنند و شبه‌نظامیان حوثی را تحت فشار قرار دهند تا آنها از مین‌گذاری دست بکشند.»