پذیرش کشیش کویتی در امارات خلیج

او در حالی که کلاه سنتی سفید خلیج را بر سر گذاشته و دو صلیب سرخ بر روی عبای کشیشی سیاه او گلدوزی شده، نخستین کشیش وطنی کویت در هیبتی منحصر به فرد در کشوری است که اکثریت جمعیت آن مسلمان هستند.

کشیش امانوئل بنیامین یعقوب غریب، 68 ساله، در گردهمایی مسیحیان در شهر کویت، انجیل و فرهنگ عربی خلیج را هر دو با هم تجلیل می کند.

غریب که به زودی بیستمین سالگرد انتصاب خود را جشن می گیرد، تأکید کرد که تا چه میزان پذیرش خود را از سوی همشهریان کویتی احساس کرده است.

وی گفت: « هر جا می روم، همه از من استقبال می کنند.»

غریب که در منطقه قبله در شهر کویت به دنیا آمده، در یک خانواده مسیحی پرورش یافته و بیشتر همسایه های او مسلمان بوده اند.

مانند بسیاری از مسیحیان کویتی، او در منطقه دیگری از خاورمیانه ریشه دارد.

پدر او در یک خانواده آشوری در جنوب شرقی ترکیه به دنیا آمد که به دلیل هدف قرار گرفتن اقلیت های مسیحی آشوری در حکومت عثمانیان، آنها به عراق گریختند.

بعدها، دراثر فروپاشی شهرهای پیشین عثمانیان در اثر جنگ جهانی اول، والدین غریب تصمیم گرفتند آینده خود را در کویت بنا کنند.

«نقطه عطف»

امانوئل غریب از دانشکده مهندسی با مدرکی در رشته زمین شناسی در سال 1971 فارغ التحصیل شد و خیلی زود در وزارت نفت کویت، کار پیدا کرد.

در پی ده سال کار در این رشته، او و همسرش در یک همایش دینی در کویت شرکت کردند.

او گفت: «این همایش نقطه عطف بود.»

او از شغل خود استعفا داد و در سال 1989 برای کسب مدرک الهیات در مدرسه علوم دینی پروتستان در قاهره، مشغول به تحصیل شد.

در سال 1999 به عنوان کشیش منصوب شد و سپس در مقام ریاست کلیسای پروتستان ملی کویت برگزیده و نخستین و تنها کشیش عرب خلیج شد.

او همچنین در مقام نایب رییس شورای روابط اسلامی-مسیحی در کویت که در سال 2009 که همراه با شخصی دیگر آن را بنیان گذاری کرد، خدمت می کند.

«یکی از خود ما»

سالگرد انتصاب غریب در سال آینده با هشتاد و پنجمین سالگرد تأسیس کلیسای پروتستان در کویت همزمان خواهد شد.

وی گفت که اما حضور مسیحیان در کویت به اوایل سالهای 1900 برمیگردد.

طی قرن گذشته، مسیحیان از ترکیه، عراق و فلسطین طی دوره هایی که جنگ بوده،مهاجرت کرده و به موجب قانون تابعیت سال 1959 شهروندی کویت را کسب کرده اند، گرچه قانونی که بعدها تصویب شد، کسب تابعیت از سوی غیرمسلمانان را ممنوع کرد.

غریب گفت که در آخرین سرشماری، از بین 1.35 میلیون نفرجمعیت، کویت دارای 264 شهروند مسیحی از هشت خانواده گسترده است.

900،000 کارگر مهاجر از فرقه ها و اتباع مسیحی گوناگون از لبنانی گرفته تا فیلیپینی، جمعیت محلی مسیحیان را به مراتب بیشتر کرده است.

او گفت که برخلاف عربستان سعودی که ساخت کلیسا را ممنوع کرده، مسیحیان از فرقه های گوناگون در کلیساهای گوناگون «آزادانه دین خود را پرستش می کنند» و شهرداری شهر کویت، برای دفن مرده های آنها، زمین فراهم کرده است.

کویتی های مسیحی می گویند که با یک کشیش که از بین خود آنها است، حس همدلی بیشتری می کنند.

ابونادر، یک معتقد 63 ساله گفت: «یک کشیش مصری یا لبنانی آداب نماز را به طور یکسان اجرا می کنند، اما یک کشیش کویتی می تواند آموزه های انجلیل را به لهجه محلی کویتی بازگو کند.»

عیاد نعمان 54 ساله گفت: «رابطه ما با او بسیار قوی است... او یکی از خود ما است.»