پشتیبانی رهبران دینی لبنان از همزیستی مسالمت آمیز

مقام های مسلمان و مسیحی لبنان در جهت تحکیم وجوه مشترک بین ادیان و فرقه ها و دستیابی به صلح و آشتی بیشتر و مبارزه با ایدئولوژی افراط گرایانه از راه ترویج فرهنگ گفتمان و بخشش تلاش کرده اند.

آنها برای برجسته کردن نقش لبنان در منطقه در همایش های گوناگون و پشتیبانی از آن به عنوان الگوی همزیستی دینی، میانه روی و تساهل و تسامح که در برابر جریان افراط گرا و خشونت بار کنونی، یک سد ایجاد می کند، فعالیت کرده اند.

یکی از این همایش ها یک نشست بین المللی در رم در روزهای سوم و چهارم نوامبر با موضوع مشارکت در صلح و آشتی بود.

این نشست از سوی مرکز بین المللی گفتمان بین ادیان و بین فرهنگ های شاه عبدالله بن عبدالعزیز همراه با بنیاد ادیان و شورای اسقفی گفتمان بین ادیان واتیکان سازماندهی شده بود.

عبداللطیف دریان مفتی اعظم لبنان گفت: «[ لبنان] نمونه زنده ای است که نشان می دهد تفاوت دینی اگر زیر چتر رحم و شفقت براساس ایمان به خدا باشد، به خودی خود و سبب جنگ نیست.»

او در سخنرانی خود در این نشست گفت که جامعۀ عاری از رحم و شفقت « نمی تواند جامعه ای صلح آمیز باشد و نمی تواند از صلح پشتیبانی کند.»

ایجاد پل های ارتباطی

محمد السماک عضو کمیته گفتمان ملی مسیحی - مسلمان که به عنوان مشاور مفتی اعظم لبنان خدمت می کند گفت که دارالفتوای لبنان در جهت گسترش فرهنگ صلح و رحم و شفقت و تحکیم وجوه مشترک بین ادیان به منظورمبارزه با ایدئولوژی افراط گرا فعالیت دارد.

وی گفت که این مأموریت در کانون توجه نقش، پیام و رسالت دارالفتوی قرار دارد، « چرا که دارالفتوی در یک جامعه چند دینی و چند فرقه ای واقع شده است.»

او به المشارق گفت که برای همگامی با این مهم، دارالفتوی همچنان به ایجاد پل های دوستی و تفاهم بین تمام اقشار جامعه تلاش می کند.

السماک گفت که پایبندی دارالفتوی به این مأموریت در احترام به تفاوت ها و درک دلایل آنها نشان داده شده و دارالفتوی برای تاثیرگذاری بر جوامعی که دارای ویژگیهایی مانند چند مذهبی و وابستگی های فرقه ای و جناحی هستند تلاش می کند.

او گفت: «نقش لبنان در ایجاد پل هایی که موجب گسترش گفتمان و دستیابی به صلح و سازش بین اقشار گوناگون اجتماعی و دینی هستند، دائمی است.»

وی گفت که وجوه مشترک براساس « ترویج فرهنگ احترام به حقوق ملی، حقوق شهروندان، برابری شهروندان و گفتمان» می تواند به عنوان بنیانی باشد برای صلح و آشتی در برابر افراط گرایی.

وی گفت: «در زمانی که افراط گرایی برای خود در جهان عرب جایی باز کرده، ما تلاش می کنیم تا وجوه مشترک را تقویت کنیم و آنها را پایه و اساس فرهنگ لبنانی خود قرار داده و با برگزاری مجامع و همایش ها آنرا در جهان عرب و خاورمیانه گسترش بدهیم.»

او گفت که این کار برای پر کردن خلاء ایدئولوژیکی است که به باور افراط گرایان آنها می توانند برای کاشتن ایده های بنیادگرایانه خود حریم آنرا نقض کنند.

ترویج گفتمان

کشیش عبدو ابو کسم، رییس مرکز رسانه ای کاتولیک گفت که در بحبوحه اوضاع کنونی نابردباری، خشونت و افراط گرایی، « ما با جوامع مسلمان و مسیحی دیگر برای تقویت وجوه مشترک بین خودمان همکاری می کنیم.»

او به المشارق گفت که این وجوه مشترک زیر عناوین زیادی قرار می گیرند: «از جمله برادری بین نوع بشر و رابطه نَسَبی در برابر خداوند.»

وی گفت که این ها مفاهیم اساسی هستند که از طریق آنها «ما، به عنوان مردمی چند مذهبی و چند فرقه ای، با یکدیگر رابطه برقرار و یک گفتمان سازنده و معنا دار را پایه گذاری می کنیم.»

وی گفت که مردم لبنان در تمام حوزه های زندگانی و برای حل مسائل ملی، انسانی و اجتماعی از طریق نشست ها، سمینارها، و کمیته های مشترک با یکدیگر در تماس پیوسته هستند.

او گفت این همگرایی «لبنان را به عنوان یک جامعه باز و برادرانه که تمام فرقه ها را در بر گرفته است، به دنیا ارائه می کند.»

ابوکسم گفت: «وضعیت لبنان بی نظیر است. لبنان همانگونه که پاپ ژان پل دوم آنرا توصیف کرد، بیش از یک کشور است، لبنان یک پیام است.»

حکمت و رحمت

شیخ غاندی مکارم، رئیس محکمه دینی دروز گفت که پیام دروز، «پیام آگاهی، حکمت و رحمت است.»

او گفت: «این پیام براساس استدلال و عدالت، که تمام ارزشهای انسانی بر مبنای آن است و تمام ارزشها از جمله رحم و شفقت از آن برمی خیزد، مبتنی است.»

مکارم گفت: «ما بر این باور هستیم که گفتمان در تمامی اشکال آن و در تمام سطوح با گفتمان با خود آغاز می شود و تطهیر کلید رازی است که جامعه و مردم می توانند با آن به صلح و آرامش برسند.»

وی افزود: «ما بر این اعتقاد هستیم که رحم و شفقت راه رسیدن به صلح و راه کنار آمدن با خود و دیگران است و این است که منجر به تساهل و تسامح می شود.»

وی گفت اوضاع کنونی در خاورمیانه «هراس آور و فاجعه بار» است. «رحم و شفقت به دلیل گسترش بی عدالتی، سرکبو و وحش گری، که گروههای افراط گرا تحت لوای دین انجام می دهند، آخرین نفس های خود را می کشد.»

وی گفت: «اگر به خاطر کمی امید و اراده مردم دارای اندیشه، ایمان و استدلال که با واژه های محبت آمیز با خشونت و با عشق و محبت با افراط گرایی و با رحم و شفقت با بی عدالتی و محرومیت مقابله می کنند نبود، ما تقریباً به دست خودمان تمدن ها و مذاهب مان را نابود کرده بودیم.»