سرلشکر عباس ابراهیم رئیس کل امنیت لبنان در محدوده وظایف خود برای یافتن راه حلی تلاش می کند که درمیان فلج شدن موجود دربین خلاء سیاسی کنونی درمیان حزبهای محلی وجود دارد.
ابراهیم که ریاست اداره کل امنیت را برعهده دارد در یک گفت و گوی اختصاصی با المشارق گفت براثر جنگ سوریه برلبنان تأکید کرد و از حزبهای لبنانی خواست تا اهمیت آشتی را به رسمیت بشناسند.
المشارق: تروریسم سال ها است که لبنان را تهدید می کند و شکلهای مختلفی به خود می گیرد.نقش این اداره در مبارزه و مقابله با آن چیست؟
عباس ابراهیم: لبنان یکی از نخستین کشورهایی بود که مورد تهدید تروریسم واقع شد که سازمانهای دولتی و بافت ملی آن را هدف قرارداد. این کار با حمله به کاخ دادگستری در صیدا و ترور چهار قاضی در دهه 90 آغاز شد. تروریسم تکفیری که ارزشهای جهان آزاد و متمدن را هدف قرار می دهد با رویدادهای ارودگاه الضنیه و نهر البارد در سال 2007 آغاز شد و شامل حمله هایی علیه نیروهای امنیتی بود که تجاوز آشکار به مرزهای لبنان، تمامیت و خاک آن بوسیله دو گروه تروریستی «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) و جبهه فتح الشام، که درگذشته به نام جبهه النصرة (آ ان اف) خوانده می شد در منطقه عرسل درنزدیکی مرز شرقی با سوریه ادامه یافت.
موفقیت براساس یک طرح فعال امنیتی اجرا کردیم به دست آمد که با قوانین و متنهای حقوقی اجرایی منطبق است و به مرحله ای از امنیت تقویت شده رسیدیم که طی آن همه دستورهای توقیف بوسیله یک دادگاه ویژه صادر می شود.
المشارق: بیش از یک سازمان امنیتی در لبنان وجود دارد که به مبارزه با تروریسم و گروه های تروریست مشغول است. این اداره چگونه نقش خود را بدون اختلاف یا همپوشانی با کار سایر سازمانها انجام می دهد؟
ابراهیم: همه سازمانهای امنیتی و نظامی در نبرد برای لبنان و حق آن برای دفاع از استقلال و تمامیت آن، دموکراسی و تنوع فرهنگی و معنوی آن در مقابل تروریسم تکفیری که خواهان براندازی کشور پیشرفته مدنی است شرکت دارند.
همه سازمانها در این نبرد تلاشهای خودشان را به روشی واحد و حرفه ای متحد می کنند که شاهد آن این واقعیت است که لبنان را از فجایع و بمبگذاریهای تروریستی که کل منطقه را مشتعل کرده است و به اروپا و آمریکا رسیده است رهانیده اند.
المشارق: وظائف این اداره شامل کنترل گذرگاه های مرزی است. آیا می توان گفت که این مرزها به شدت کنترل می شود؟
ابراهیم: کنترل شدید یک عبارت مناسب است که درمورد کنترل مرزهای قانونی به خوبی شناخته شده بین المللی کاربرد دارد. اما مشکل گذرگاه ها و مسیرهای غیرقانونی باقی است که از مدتهای پیش از ایجاد کشورهای سوریه و لبنان با مرزهای موجود آنها وجود داشته است و ریشه حمل تسلیحات و قاچاق کالاهای ممنوع درمیان دو طرف بود.
این گذرگاه های [غیرقانونی] 278 کیلومتر امتداد دارد و کنترل آن نیازمند محدود کردن آنها و همکاری میان دو کشور است.
المشارق: تهدید موجود با حضور گروه هایی مانند داعش در مرز لبنان چیست؟
ابراهیم: حضور گروه های تروریستی مانند فتح الشام یا جبهه النصرة و داعش یک تهدید اصلی برای لبنان هم ازخارج و هم ازداخل است زیرا هردوگروه لبنان را هدف قرارمی دهند. حضور آشکار آنها در مرز و همچنین حضور آنها در داخل به عنوان هسته های غیرفعال و پنهان کشور را با تهدید دوطرفه رو به رو می کند: مقابله مستقیم نظامی و مقابله غیرمستقیم امنیتی. هیچکدام از این گروه ها با استناد به روشهای عقیدتی و گرایش های تعلیمی و نظری مرزهای کشوری را به رسمیت نمی شناسند.
همزیستی درمیان اجزای متنوع فرهنگی و دینی درلبنان ویژگی آن است و کشور ما ازنظر ماهیت یک کشور فرهنگی، متمدن و از نظر عقیدتی مخالف با ذهنیتی است که انگیزه این گروه ها است.
این دو گروه به بمب گذاری های انتحاری و حمله های مسلحانه ای اقدام کردند که از مرز تا عمق خاک کشور امتداد دارد و براثر آنها چندین تن کشته و صدها تن زخمی شده اند، و البته چندین فقره حمله تروریستی هم خنثی شده و هسته های تروریستی متلاشی شده اند.
بنا بر این حضور آنها در مرز ما با سوریه و گاهگاهی در خاک لبنان به صورت بمب گذاران اتحاری، سازمانهای امنیتی را دروضعیت آماده باش و هشیاری قرارمی دهد.
المشارق: تا چه میزانی دست داشتن حزب الله در جنگ سوریه گروه های تروریستی را به اقدام تلافی جویانه علیه آن در لبنان وا می دارد؟
ابراهیم: این دیدگاه برای گفت وگوها و مناظرات سیاسی درلبنان برسرمیز مذاکره است. اقدام حزب الله درسوریه و پیش ازآن اقدام لبنانی ها درمیان خاک سوریه یک مشکل جدی با عواقبی است که برای همه آشکار است و برای هیچکس محرمانه نیست.
این یکی از دلایل جنگ سوریه است که امیدواریم با همه عواقب و پیامدهای آن برای لبنان که ناشی ازآن است، و با اختلاف سیاسی برسرموضوع پناهندگان سوری آغاز شد به سرعت پایان یابد. این جنگ از همه نظر، اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و زیست محیطی برای کشور پیامدهای منفی داشته است. این مخمصه ای است که لبنان نمی تواند ازآن بگریزد به جز با اتحاد همه لبنانی ها و کمک جامعه بین المللی که هیچ راه حل عملی برای این بحران پیدا نکرده است.
المشارق: میزان تهدید که از ارودگاه عین الحلوة ظاهر می شود و خانه تروریستهای تحت تعقیب است تا چه حدی است؟
ابراهیم: میزان تهدید علیه سوی عین الحلوة از تهدیدی که از آن ناشی می شود جدی تر است زیرا تروریستها آنجا را به یک پناهگاه برای افراد تحت تعقیب و درحال گریز از عدالت تبدیل کرده اند وباعث پرورش تنفر بیجا علیه همه پناهندگان فلسطینی شده اند.
اما به تازگی مکانیزمی برای همکاری میان مسئولان لبنانی و جناح های فلسطینی در این ارودگاه ایجاد شده است که شامل تحویل همه فراریان و افراد تحت پیگرد بدون توجه به اتهام وارد به آنها است تا امنیت فلسطینی ها که بخشی از امنیت برای همه لبنانی ها است حفظ شود. تاکنون جناح های فلسطینی در این اردوگاه از نزدیک همکاری کرده اند و با درخواستهای قانونی مسئولان لبنانی به سرعت پاسخ داده اند.
المشارق: درمیان تنهشای سیاسی و فشارهای اقتصادی درکشور، سازمانهای امنیتی چگونه می توانند در حفظ امنیت در کشور موفق باشند؟
ابراهیم: با توجه به شرایط درلبنان و تهدیدهایی که برسرآن سنگینی می کند، وظیفه سازمانهای امنیتی شامل کسب اطلاعات ضد جاسوسی مرتبط به همه بخشهای وابسته به انسجام و صلح درکشور و تحلیل و برآورد تهدیدهایی است که همراه آن می آید و سپس ارائه آن به مسئولان قانونی برای صدور رأی و تأمین پوشش سیاسی برای کار میدانی و لجستیکی است.
سازمانهای نظامی، امنیتی و ضد اطلاعاتی به نوبه خود براساس دستورهای قضایی و شواهد حقوقی عمل می کنند و به این شکل این سازمانها به طور کامل از همه منازعات و اختلافهای سیاسی مجزا خواهند ماند.
در حقیقت اوضاع امنیتی در لبنان و سوریه را نمی توان از یکدیگر جدا کرد. لبنان به طرق مختلف و از طریق مداخلۀ حزب الله در درگیری سوریه در این کشمکش سیاسی دخالت داشته است. از سوی دیگر ماهیت جغرافیایی دو کشور نیز در تا حدود زیادی مشابه هم هستند. در واقع لبنان با بحران رشوه هایی که تروریست ها به مردم می دهند تا آنها را به داخل و خارج لبنان قاچاق کنند، دست به گریبان است. این مسئله برای شرایط امنیتی خطرناک می باشد. از سوی دیگر لبنان نسبت به سوری هایی که وارد این کشور می شوند، سخاوتمند بوده و هرگز دست آنها رد نکرده است. با این حال، لبنان اکنون درهای خود را به روی سوری های ساکن لبنان می بندد و عرصه را بر آنها تنگ می کند. در حالی که لبنان نمی بایست بر سینۀ غیرنظامیان سوری که به اجبار آواره شده اند، دست رد بزند. و اما آنها که در مورد آزادسازی سرزمین سوریه و ضرورت بازگشت سوری ها به میهنشان صحبت می کنند، بدانند که مسئلۀ آزادسازی تنها یک مبحث رسانه ای اشت. پوشش پر آب و تاب و پرهیجان از سوی چند محور مختلف بر روی یک منطقه که قبلا یک شهر بوده است، به خودی خود در مقایسه با عدم آزادسازی آن خطر بزرگ تری محسوب می شود. دولت لبنان باید رژیم سوریه تحت فشار قرار دهد تا نیازهای مردم سوریه را تضمین نموده و لبنان را از تحمل زیان های مالی وارده نجات دهد. امروز لبنان امن ترین منطقه در خاورمیانه و در جهان است. بنا بر این، ما امیدواریم که دولت لبنان سوری های تازه وارد را تحت فشار قرار ندهد؛، چرا که آنها ناتوان هستند. همچنین باید اقدامات شدیدتری علیه شهروندان لبنان انجام پذیرد، البته نه اقدامات سیاسی، بلکه علیه دریافت پول به ازای سرپوش نهادن بر تخلفات سوری ها و دیگران. لبنان به مانند خون حیاتبخشی است که خاو
پاسخ دهید1 نظر