از صنایع دستی تا کلاشنیکوف: بازار سلاح در تعز یمن

بازار قدیم الشنینی در تعز، سومین شهر بزرگ یمن که زمانی پر از صنایع دستی بود حالا مملو از کلاشنیکوف و فشنگ است و بازرگانان به سختی تلاش می کنند در این کشور جنگ زده درآمد داشته باشند.

از زمانی که حوثی های تحت حمایت ایران (انصارالله) اواخر سال 2014 به صنعا حمله کردند و موجب دخالت نظامی ائتلاف به رهبری عربستان چند ماه بعد شد، یمن درگیر جنگی خونین بوده است.

تعز با جمعیت 615 هزار نفری تحت کنترل نیروهای یمنی قرار دارد اما در محاصره حوثی ها است که مکررا این شهر را بمباران کرده اند.

بسیاری از غیرنظامیان بخش قبیله نشین یمن حتی در شرایط عادی هم سلاح شخصی حمل می کنند و خرید و فروش سلاح معمول است. اما جنگ شاهد رونق بازار سلاح و کنار رفتن تجارت سنتی بوده است.

ابوعلی، فروشنده می گوید: «در گذشته بازار قدیم شهر بیشتر صنایع دستی ساخته شده توسط آهنگران، سفالگران و خیاطان را می فروخت.»

خیاطی که تبدیل به فروشنده سلاح شده می گوید: «وقتی جنگ شروع شد، بیشتر فروشنده ها به فروش سلاح روی آوردند.»

وی افزود: «برخی قات می فروشند و بقیه فرار کرده اند. نیمی از مغازه ها تعطیل شده اند.»

«فشنگ و سلاح»

مردان مسلح با موتورسیکلت در بازار که زمانی مرکز فروش قوری و کوزه گلی بود می آیند و می روند.

لباس نظامی، جلیقه های ضدگلوله و کلاه خود در مغازه ها به نمایش درآمده است. در داخل یک مسلسل آ ک 47 به دیوار آویزان است و فشنگ و خمپاره روی طبقات چیده شده است.

ابوعلی می گوید: «این یک بازار سلاح است.»

سلاح های مختلف قیمت های مختلف دارند. یک مسلسل آ ک 47، 1090 دلار قیمت دارد، هفت تیر 818 دلار و هر فشنگ نیم دلار.

جنگ، محمد تاجر را نیز مانند ابوعلی برای کسب درآمد به فروش سلاح مجبور کرده است.

محمد تاجر می گوید، قبل از جنگ «خوب کار می کردیم ولی وقتی جنگ شروع شد باید به فروش فشنگ و سلاح روی می آوردیم. اگر درگیری تمام شود به حرفه های قدیم خودمان باز می گردیم.»

«شکوفایی تجارت اسلحه»

درگیری یمن موجب چیزی شده است که سازمان ملل آن را بدترین بحران انسانی می خواند و در آن 24 میلیون یمنی -- حدود دو سوم جمعیت -- نیازمند کمک هستند.

تعز نیز از خشونت در امان نبوده است.

عبید الرشیدی که هنوز در الشنینی کالای دست ساز می فروشد می گوید، تلاش دارد حرفه خود را در میان درگیری که نشانه ای از اتمام در آن دیده نمی شود ادامه دهد.

وی گفت: «در پنج سال گذشته حرفه های آهنگری و سفالگری به مقدار زیادی سقوط کرده اما فروش سلاح شکوفا شده است.»

مغازه هایی با کرکره های قفل زده در دو طرف یک مغازه باز وجود دارند که رویش نوشته است «خیاطی مردانه.»

در داخل، روی طبقه ها که زمانی پارچه و نخ بود، حالا فشنگ و سلاح قرار دارد که برخی از آنها در داخل تولید می شود و برخی دیگر از خارج به داخل کشور قاچاق می شود.