کابینه لبنان، سیاست خود مبنی بر دور ماندن از درگیری ها را در نخستین نشستی که پس از اعلام استعفای نخست وزیر سعد الحریری برگزار شد، مورد تأکید مجدد قرار داد.
در نشست روز 5 دسامبر، الحریری به طور رسمی اعلام کرد که استعفایش را پس می گیرد و گفت که دولت بر پایبندی به سیاست خود مبنی بر دور ماندن از درگیری ها همچنان باقی خواهد ماند.
پس از این نشست او گفت: «دولت لبنان، با تمام ارکان سیاسی خود، تصمیم گرفته بر سیاست مبنی بر دورماندن از هرگونه اختلافات، درگیری ها یا جنگ هایی که به روابط سیاسی و اقتصادی لبنان با کشورهای عربی آسیب بزند، پایبند بماند.»
تصمیم دولت با هدف آرام کردن بحران سیاسی که پس از اعلام استعفای الحریری در تلویزیون سعودی در روز 4 نوامبر بروز کرد، اعلام شد. استعفای الحریری، حرکتی بود که موجب ایجاد هراس نسبت به فلج شدن لبنان در اثر تنش های منطقه ای شد.
استعفای غافلگیرانه الحریری در پی بالا گرفتن اتهاماتی که سعودی ها بر علیه حزب الله و شرکت آن در جنگ یمن و سوریه وارد می کردند، اعلام شد.
اختلاف نظر در افکار عمومی
شانت چانچنیان، نماینده مجلس از حزب نیروهای لبنانی به المشارق گفت که افکار عمومی به دو دسته عمده در لبنان تقسیم شده است.
وی گفت که یک دسته معقتدند که لبنان لازم است در قبال درگیری های منطقه ای همچنان بی طرف و کاملا پایبند به اصل عدم دخالت باقی بماند.
وی افزود: «گروه دیگر، به رهبری حزب الله، اصرار دارند که لبنان بخشی از درگیری در منطقه باشد، بنابراین من فکر می کنم لبنان به سیاست عدم دخالت خود پایبند باقی بماند و این امر در روزهای آینده ثابت خواهد شد.»
وی گفت که عدم پایبندی به اصل دورماندن از درگیری موجب تجدید اختلافات سیاسی در لبنان می شود و بر عملکرد دولت تأثیر گذار خواهد بود و این امر می تواند منجر به استعفای برخی از وزیران و زوال اقتصاد کشور شود.
عماد سلامه، استاد روابط بین الملل دانشگاه آمریکایی لبنان گفت: «هدف لبنان از اجرای اصل عدم دخالت، مهار کردن دخالت حزب الله در کشورهای منطقه است.»
او به المشارق گفت که عدم دخالت برای استقلال هر کشوری یک اصل اساسی است، اما کارکرد کشورهای کوچکتری مانند لبنان، بدون داشتن پیوندهای سیاسی و اقتصادی با سایر کشورها، مشکل تر خواهد بود.
او به المشارق گفت که بنابراین سیاست دورماندن از درگیری ها «چیزی بیش از یک اصل سیاسی و رسانه ای برای آرام کردن شهروندان و دادن گونه ای از امنیت روانی و اجتماعی به آنها، نیست،» و اشاره کرد که این اصل یک اصل عملیاتی نمی باشد.
نیاز لبنان به گفتمان
بهاء ابو کروم عضو حزب جامعه گرای پیشروی لبنان گفت: «تصمیم برای عدم دخالت پس از بالا گرفتن درگیری های منطقه ای و دخالت حزب الله در شماری از کشورهای منطقه گرفته شد.»
او به المشارق گفت که واکنش احزاب سیاسی لبنان به تقاضای الحریری برای دور ماندن از درگیری ها ناشی از درک این حقیقت است که لبنان نمی تواند پیامدهای ناشی از مشارکت در جنگ های منطقه ای را تحمل کند.
او گفت: «توافق بر سر عدم دخالت در جنگ، نتیجه یک اجماع ملی بوده است،» و تمام احزاب به آن پایبند هستند، گرچه در میزان پایبندی احزاب گوناگون، تفاوت هایی وجود دارد.
وی گفت که برخی احزاب می توانند به طور کامل به این تعهد پایبند باشند، در حالی که احزاب دیگر دارای پیوندهای خارجی هستند و پایبندی آنها به اصل عدم دخالت، موضعی خواهد بود.
وی گفت: «گرچه برخی احزاب، این تعهد را نقض می کنند، مسئله اصلی آن است که برای کاربرد گفتمان بین احزاب به منظور غلبه بر مشکلات، اجماع نظر وجود دارد.»
ربیع قیس از بنیاد صلح مدنی پایدار لبنان گفت که اکنون تلاشهای زیادی صورت می گیرد تا لبنان براساس اصل دور ماندن از درگیری ها، در جنگ های منطقه ای بی طرف باقی بماند.
او به المشارق گفت که دورماندن از درگیری ها یک عامل حیاتی برای «ایجاد صلح و ثبات در لبنان» است.
وی گفت: «یک چتر بین المللی روی سر لبنان وجود دارد که از ثبات در این کشور حمایت و از کشیده شدن پای آن به هرگونه بی ثباتی امنیتی، پیشگیری می کند.»
قیس افزود که بنا بر این، گزینش اصل عدم دخالت برای احزاب سیاسی محلی در لبنان یک اقدام کاری مناسب برای حفظ ثبات ملی است.