آمادگی یک ناوگروه آمریکایی در مدیترانه برای کمک به متحدان منطقه‌ای

این نخستین بار از سال ۱۳۹۶ است که ناوگروه هواپیمابر جرج اچ دبلیو بوش در دریای مدیترانه فعالیت دارد. این در حالی است که تهاجم روسیه به اوکراین وارد دهمین ماه خود شده است و تهدیدهای جهانی همچنان ادامه دارد.

ناو هواپیمابر یو‌اس‌اس جرج اچ دبلیو بوش دهمین و پیشرفته‌ترین ابرناو هواپیمابر کلاس نیمیتز نیروی دریایی ایالات متحده است.

ناوگروه سی‌اس‌جی-۱۰ شامل ناو هواپیمابر جرج اچ دبلیو بوش ناو یو‌اس‌اس لایت‌گلف مجهز به موشک‌های هدایت‌شونده، و ناوشکن‌های یو‌اس‌اسفرگت و یو‌اس‌اس‌تراکتن که هر دو مجهز به موشک هدایت‌شونده هستند، مردادماه با عبور از تنگۀ جبل‌الطارق به‌سوی دریای مدیترانه رفتند.

جرج اچ دبلیو بوش قبلاً به‌همراه اسکورت‌ها و واحدهای هوایی خود از قرارگاه نیروی دریایی نورفولک در ویرجینیا در روز ۱۹ مرداد به‌راه افتاد و سپس با عبور از اقیانوس اطلس به منطقۀ دریای مدیترانه رسید و جایگزین ناوگروه هری اس ترومن سی‌اس‌جی شد.

این ناوگروه با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که سی‌اس‌جی-۱۰ «در کنار نیروهای دریایی هم‌پیمانان و شرکا با تمرکز بر تلاش‌های همکاری امنیتی در منطقه فعالیت خواهد کرد تا ثبات منطقه‌ای را افزایش دهد و مشارکت دریایی قوی میان ایالات متحده، این هم‌پیمانان و شرکا را به نمایش بگذارد.»

ناو هواپیمابر یواس‌اس جرج اچ دبلیو بوش پس از اعزام در سال ۱۳۹۶ یک دورۀ طولانی تعمیرات و نگهداری را پشت سر گذاشت و این نخستین بار از آن زمان است که این ناو در این منطقه عملیات انجام می‌دهد.

آبان‌ماه گذشته، ناوگروه سی‌اس‌جی-۱۰ در مانورهای ناتو در اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه شرکت کرد و پنج ناو هواپیمابر از ایالات متحده، فرانسه، ایتالیا، و بریتانیا را گرد هم آورد.

روز ۲۶ آبان، پنتاگون اعلام کرد که این رزمایش بخشی از یک عملیات مشترک در سراسر اروپا با هدف نشان دادن قابلیت همکاری ناتو بود.

سابرینا سینگ، قائم‌مقام سخنگوی پنتاگون، گفت: «این عملیات فرصتی را برای کشورهای متحد فراهم می‌کند تا قدرت رزمی حیاتی را در سراسر منطقۀ اروپا-اقیانوس اطلاس هماهنگ کنند و هم‌زمان انسجام و قابلیت همکاری ناتو را به نمایش بگذارند.»

او گفت: «همچنین، این فرصتی برای سنجش همکاری هم‌پیمانان و تمرین مفاهیم بازدارندگی و پدافند ناتو در سراسر مناطق جغرافیایی، حوزه‌های عملیاتی، و نواحی فعالیت ائتلاف است.»

دریاسالار دنیس ولز، فرمانده ناوگروه سی‌اس‌جی-۱۰، گفت: «ناوگروه جرج اچ دبلیو بوش به انجام تمرین‌ها با هم‌پیمانان ما در ناتو ادامه خواهد داد تا توانایی‌های خود را افزایش دهیم و قابلیت همکاری‌های بینابینی‌مان در منطقه را تعمیق کنیم.

روز ۲ آذر او با انتشار بیانیه‌ای گفت: «ادغام پایدار قدرت دریایی ما در سراسر این عرصه، عامل بازدارندگی در برابر دشمنان ما و جلوگیری از جنگ است.»

«ما یک ائتلاف دفاعی هستیم، اما تردید نکنید که در صورت لزوم متعهد هستیم از هر وجب خاک ناتو دفاع کنیم.»

نیروی هوایی قوی

ناوگروه هواپیمابر جرج اچ دبلیو بوش ۳۳۳ متر درازا دارد و قادر به جا‌به‌جایی بیش از ۱۰۰ هزار تن بار است. همین موجب می‌شود که این ناو یکی از بزرگترین کشتی‌های جنگی جهان شود.

حداکثر سرعت این ناوبر بیش از ۳۰ گره دریایی است. این ناو هواپیمابر دو راکتور هسته‌ای دارد و می‌تواند بدون سوخت‌گیری مجدد برای مدت بیش از ۲۰ سال فعالیت کند.

شاخۀ هوایی ناو هواپیمابر جرج اچ دبلیو بوش قوی‌ترین شاخۀ هوایی در نیروی دریایی ایالات متحده است و جت‌های جنگندۀ اف-۱۸، پرنده‌های تهاجمی الکترونیک، و بالگردهای تهاجمی را شامل می‌شود.

هواپیماها و خلبانان این ناو هواپیمابر طی ۲۰ سال گذشته در عملیات‌های متعددی در سراسر جهان از جمله عملیات‌های انجام‌شده در افغانستان، عراق، و سوریه نقش محوری داشته‌اند.

ناوگروه هواپیمابر جرج اچ دبلیو بوش و شاخۀ هوایی آن طی روزهای ۲۵ و ۲۶ خرداد، دو نقطۀ عطف مهم را در تاریخ این کشتی رقم زدند. آنها هر دو توانستند به ۸۰ هزار مورد برخاستن هواپیماها از عرشه و فرود آنها روی عرشه دست یابند.

فرمانده مایکل ویت، رئیس شاخۀ هوایی ناو جرج اچ دبلیو بوش، در آن زمان گفت: «۸۰ هزار مورد پرواز و فرود بدون حادثه نشان‌دهندۀ دقت و توجه بسیار زیاد به جزئیات، انطباق تغییرناپذیر رویه‌ها، و حجم عظیم کار سخت و تلاشی است که برای به فعال نگه‌داشتن ابزارهای برخاستن و فرود مکرر به عرشه ضرورت دارد.»

مقابله با تهدیدات

حضور این ناوگروه تهاجمی آمریکا در شرق مدیترانه، با قابلیت توانمند شاخۀ هوایی خود، زمانی روی می‌دهد که تهاجم بی‌دلیل روسیه به اوکراین تنش‌ها را در سطح جهانی افزایش داده است.

یو‌اس‌ان‌آی نیوز بهمن‌ماه گزارش داد که سه رزمناو روسی مجهز به موشک هدایت‌شونده در سراسر دریای سیاه و دریای مدیترانه پراکنده شده‌اند. افزون بر این، روسیه گروهی متشکل از ۱۶ کشتی در سواحل سوریه دارد.

در همین حال، تلاش عظیم زیرساختی چین برای متصل کردن سرزمین اصلی خود به شاخ آفریقا از طریق شبکه‌ای از تأسیسات نظامی و تجاری در سال‌های اخیر، نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است.

خطوط دریایی چین از گلوگاه‌های اصلی دریایی از جمله تنگۀ باب‌المندب در ورودی دریای سرخ؛ تنگۀ مالاکا، بین اقیانوس هند و آرام؛ تنگۀ هرمز در ورودی خلیج فارس؛ و تنگۀ لومبوک، بین جزایر بالی و اندونزی می‌گذرد.

طرح زیرساخت‌های جهانی پکن -- معروف به ابتکار کمربند و جاده یا یک کمربند، یک جاده -- در داخل آن کشور ادامه دارد و به سایر بخش‌های خاورمیانه، آسیای مرکزی، و آفریقا می‌رسد.

منتقدان هشدار می‌دهند که پروژه‌های به‌ظاهر تجاری چین هدفی دوگانه را دنبال می‌کنند و به این ترتیب، به ارتش به‌سرعت در حال رشد چین اجازه می‌دهد دسترسی خود را گسترش دهد.

ایران همچنین یک منبع مستمر تنش‌های منطقه‌ای است؛ چرا که از شبه‌نظامیان مسلح در سراسر خاورمیانه پشتیبانی می‌کند، تحریم‌های بین‌المللی را نقض می‌کند، و اکنون با روسیه و جنگ آن در اوکراین متحد شده است.