گسترش مین‌های دریایی حوثی‌ها به‌سوی خطوط کشتیرانی در دریای سرخ

عدن -- از زمانی که یک مین دریایی در سال ۱۳۹۷ در محل تخلیهٔ ماهی در منطقهٔ المنیره در استان الحدیده منفجر شد، سالم ناصر که یک ماهیگیر است هر روز برای امرار معاش به دریا می‌رود، اما نمی‌داند که آیا عصر به خانه بازخواهد گشت یا نه.

سالم می‌گوید: «شرایط زندگی دشوار ناشی از جنگ ما را مجبور کرده است که به‌رغم ترس و دلهره‌ای که خانواده‌هایمان تا زمان بازگشت ما تحمل می‌کنند، به ماهیگیری ادامه دهیم. سالم اهل منطقهٔ الدریهمی استان الحدیده است.»

آیا وقتش نرسیده است که جنگ متوقف شود؟

به گزارش رسانه‌ها، این حوثی‌ها بودند که مینی را که در سال ۱۳۹۷ منفجر شد، کار گذاشته بودند.

به‌گفتهٔ دیده‌بان ثبت مین‌های زمینی یمن، این گروه مورد حمایت ایران همچنان در حال مین‌گذاری در نزدیکی جزایر دریای سرخ است.

این دیده‌بان با انتشار مطلبی در شبکه‌های اجتماعی در روز ۲۲ تیر هشدار داد که «مین‌های دریایی متحرکی که حوثی‌ها در روزهای اخیر رها کرده‌اند، در اثر وزش باد، در مسیر برخی جزایر واقع در بخش شمال غربی دریای سرخ در حرکت هستند.»

به‌گفتهٔ این دیده‌بان، تیم‌های مهندسی دریایی به‌تازگی ۳۴۵۲ حلقه مین دریایی را در سواحل یمن و در نزدیکی شماری از جزایر دریای سرخ یافته‌اند، از کار انداخته‌اند، و پاکسازی کرده‌اند.

مین‌های دریایی سرگردان

آلودگی بیشتر دریای سرخ به مین‌های دریایی در اندازه‌ها و انواع متنوع، ترافیک تجاری بین‌المللی و حیات دریایی را تهدید می‌کند و جان ماهیگیران و دریانوردان را به خطر می‌اندازد.

فارس الحمیری، مدیر اجرایی این دیده‌بان، به المشارق گفت که طی ماه‌های تیر تا مهر، در آبراه دریای سرخ بادهای موسمی فصلی می‌وزند.

او گفت: «حوثی‌ها طی هفته‌های گذشته با استفاده از وزش این بادها، مین‌های دریایی را رها کردند و باد سبب شد که این مین‌ها به سوی شناورهای دریایی نیروهای دولتی و خطوط ساحلی برخی از جزایر یمن حرکت کنند.»

جزایر غراب، طواق، بکلان، ابوشجر، سحر، الفشت، سانا، و سایر جزایر کوچک و پراکنده در دریای سرخ از جملهٔ این جزایر هستند.

الحمیری گفت که اگر حرکت باد ادامه یابد، مین‌های دریایی ممکن است به فراتر از آب‌های یمن و به‌سمت آب‌های منطقه‌ای و سرزمینی عربستان سعودی حرکت کنند.

او گفت که معتقد است حوثی‌ها این مین‌ها را با مطالعهٔ دقیق شرایط دریا، جزر و مد، و ارتفاع امواج انجام داده‌اند و این نشان می‌دهد که این گروه دارای متخصصانی با دانش جنگ دریایی است.

الحمیری افزود: «این کارگذاری جدید مین‌های دریایی می‌تواند سابقهٔ تازه و خطرناکی را با توجه به نحوهٔ بهره‌برداری از شرایط آب‌وهوایی، جابه‌جایی روان و هماهنگ، و فاصلهٔ میان آن دستگاه‌های انفجاری به‌وجود آورد.»

«یک خطر بسیار بزرگ»

الحمیری گفت در این‌باره که آلودگی مین‌های دریایی می‌توانند اکوسیستم غنی و متنوع دریای سرخ را تحت تأثیر قرار دهد، نگرانی‌هایی وجود دارد.

این نگرانی‌ها افزون بر خطری است که جان ماهیگیران سنتی را که با صید خود از ده‌ها هزار خانوادهٔ یمنی حمایت می‌کنند، مورد تهدید قرار می‌دهد.

او گفت: «ما اکنون با خطر عظیمی روبه‌رو هستیم. حوثی‌ها حتی اگر همین امروز از رها کردن مین‌های دریایی بیشتر دست بردارند، ما باز هم سال‌ها زمان نیاز داریم تا این آلودگی را پاکسازی و امنیت دریایی یمن را تضمین کنیم.»

علی حمید الأهدل، سخنگوی استان الحدیده، گفت که «جنگ مین دریایی» حوثی‌ها درگیری تجدیدشده‌ای است که این بار جامعهٔ منطقه‌ای و بین‌المللی را هدف قرار داده است.

به‌گفتهٔ او، ماهیگیران محلی بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند؛ چرا که اکثر ساکنان مناطق ساحلی الحدیده، یعنی بیش از ۷۵ درصد آنها، در صنعت شیلات فعالیت دارند.

او گفت: «ماهیگیر معمولی برای محافظت از خود در برابر خطر این مین‌ها ابزاری ندارد.»

به‌گفتهٔ الأهدل، کشتی‌های تجاری بین‌المللی از دیگر اهداف این مین‌های دریایی هستند.

او با بیان اینکه کشورهای اروپایی هدف حملات حوثی‌ها -- و ایران که پشت سر آنها است -- قرار دارند، یادآور شد: «باید در نظر داشته باشیم که ۴۰ تا ۴۵ درصد تجارت اروپا از باب‌المندب می‌گذرد.»

او گفت، رژیم ایران می‌خواهد این پیام را به جامعهٔ بین‌المللی برساند که از توانایی بی‌ثبات کردن تنگهٔ باب‌المندب و کانال سوئز برخوردار است.

محمود الطاهر، تحلیلگر سیاسی، به المشارق گفت، استقرار مین‌های دریایی توسط حوثی‌ها نشان می‌دهد که «جهان با یک گروه تروریستی سروکار دارد؛ گروهی که اعتقاد به صلح ندارد، مگر آن که در راستای اهداف حامی منطقه‌ای خود، یعنی ایران، باشد.»

الطاهر با اشاره به اینکه این گروه یک تهدید مداوم برای ماهیگیران و ترافیک کشتیرانی بین‌المللی است، گفت: «هدف حوثی‌ها همیشه باج‌خواهی بوده است.»