نیروی ضربت چندملیتی توجه جهان را به مسئلۀ دزدی دریایی در حوالی شاخ آفریقا جلب می‌کند

منامه -- «گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱»، یک گروه ضربت دریایی چند ملیتی است که به حفاظت از خلیج عدن و سواحل شرقی سومالی در برابر حملات دزدان دریایی ادامه می‌دهد.

کشتی‌های نیروهای دریایی کرۀ جنوبی و ایتالیا با هم حرکت کردند و روز ۲۷ اردیبهشت در خلیج عدن به اجرای تمرین‌های ترکیبی پرداختند.

نیروی دریایی ترکیبی در روز یکشنبه (۳۰ اردیبهشت) با انتشار یک بیانیۀ خبری اعلام کرد که شناور «چونگ‌موگونگ یی سون سین» از نیروی دریایی کرۀ جنوبی و ناوچۀ لوئیجی ریتزو از نیروی دریایی ایتالیا «هم‌زمان با همرسانی بهترین شیوه‌های سوار شدن به کشتی برای تقویت همکاری در مبارزه با دزدی دریایی، مانورهای کشتی و بالگردی را تمرین کردند.

ناخدا یون سونگ وون، فرمانده ناو چونگموگونگ یی سون سین، گفت: «کشتی‌های کره‌ای و ایتالیایی از مرحلۀ برنامه‌ریزی تا مرحلۀ اجرا با یکدیگر همکاری کردند و این تعامل بسیار موفقی بود.»‌

«ما در هر شرایطی کار تیمی یکپارچه و توانایی پاسخگویی سریع را نشان داده‌ایم.»‌

ناو چونگموگونگ یی سون سین در پشتیبانی از «گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱»، شامل ۳۸ کشور عضو و شریک، فعالیت می‌کند.

کو گفت: «ناوهای جنگی ما دوباره به یکدیگر پیوستند. ما از طریق آموزش‌های مداوم، قابلیت‌های عملیاتی ترکیبی را تقویت خواهیم کرد.»

مشارکت لوئیجی ریتزو در شرایطی بود که ناوچۀ تحت فرمان «گروه ضربت ۴۶۵» (عملیات آتالانتا)، فعالیت می‌کرد. این یک واحد دریایی چندملیتی نیروهای دریایی اتحادیۀ اروپاست که بر مقابله با دزدی دریایی در خاورمیانه نیز تمرکز دارد.

هدف قرار دادن دزدی دریایی

«گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» از زمان تأسیس خود در سال ۱۳۸۸، امنیت دریایی را تقویت کرده و عملکرد بازدارنده‌ای در برابر دزدی دریایی و سرقت مسلحانه در سواحل سومالی داشته است.

«گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» یکی از پنج گروه ضربت فعال تحت «نیروهای دریایی ترکیبی» است. این بزرگترین مشارکت دریایی جهان با حضور ۳۴ کشور عضو است.

ایجاد نیروهای دریایی ترکیبی در نتیجۀ افزایش دزدی دریایی در سواحل سومالی در نخستین سال‌های دهۀ ۱۳۸۰، که مانع از جریان آزاد تجارت بین‌المللی در برخی از شلوغ‌ترین مسیرهای کشتیرانی جهان شده بود،‌ امری ضروری محسوب می‌شد.

«گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» در همکاری با واحد دریایی چندملیتی نیروهای دریایی اتحادیۀ اروپا و دیگر کشورهای مستقل به گشت‌زنی در کریدور ترانزیت توصیه‌شدۀ بین‌المللی در خلیج عدن و حوضه سومالی کمک می‌کند.

منطقۀ تحت پوشش آن شامل کریدور ترانزیت امنیتی دریایی است که کریدور توصیه‌شدۀ ترانزیت بین‌المللی است و از طریق باب‌المندب تا جنوب دریای سرخ امتداد دارد.

«گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» علاوه بر قابلیت بازدارندگی خود، اقداماتی را که شرکت‌های کشتیرانی باید برای کاهش آسیب‌پذیری کشتی‌هایشان در برابر حملات انجام دهند، ارتقاء می‌دهد.

بنا بر گزارش عملیات تجارت دریایی بریتانیا، این سازمان پشتیبانی تخلیه و امداد پزشکی در حمایت از جامعۀ بازرگانان را بر عهده گرفته است.

فرماندهی «گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» به‌صورت چرخشی و در دوره‌های سه تا شش‌ماهه به کشورهای شرکت‌کننده محول می‌شود.

کشورهایی که تاکنون رهبری «گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» را بر عهده داشته‌اند شامل پاکستان (۱۰ بار)، ترکیه (۶ بار)، کرۀ جنوبی (۶ بار)، سنگاپور (۵ بار)، ژاپن (۴ بار)، کویت (۳ بار)، ایالات متحده (۳ بار)، نیوزلند (۲ بار)، تایلند (۲ بار)، برزیل (۲ بار)، دانمارک (۲ بار)، اردن (۱ بار)، بحرین (۱ بار) و بریتانیا (۱ بار) بوده است.

در حال حاضر فرماندهی «گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» بر عهدۀ کوسیونگ-بوم، دریاسالار کرۀ جنوبی، است.

همکاری با یکدیگر

عملیات آتالانتا، که اولین عملیات دریایی اتحادیۀ اروپا از سال ۱۳۸۷ است، با قاچاق سلاح، مواد مخدر، و انسان نیز مبارزه می‌کند.

عملیات آتالانتا، که مقر آن پایگاه دریایی روتا در اسپانیاست، اواخر سال ۱۴۰۱ برای مدت دو سال، یعنی تا آذر ۱۴۰۳، تمدید شد.

منطقۀ عملیاتی آن شامل خلیج عدن، بندر و شهر مسقط (عمان)، حوضۀ سومالی، دریای سرخ، خلیج سوئز، و خلیج عقبه است.

عملیات آتالانتا، با همکاری شرکای خود در عرصۀ مبارزه با دزدی دریایی، تاکنون از ۲۲۱۰ فروند شناور برنامۀ جهانی غذا و همچنین سایر کشتی‌های آسیب‌پذیر محافظت کرده است. این شناورها حامل کمک‌های بشردوستانه برای آوارگان داخلی و پناهجویان در سومالی هستند.

این عملیات به جلوگیری و مختل کردن دزدی دریایی و سرقت مسلحانه در دریا کمک می‌کند، بر فعالیت‌های ماهیگیری در سواحل سومالی نظارت دارد، و تجارت دریایی غیرقانونی را که در کار تأمین مالی شبکه‌های جنایتکار و تروریستی هستند، مختل می‌کند.

عملیات آتالانتا و «گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» برای اطمینان از پشتیبانی متقابل و جلوگیری از فعالیت تعداد بیش از حد کشتی‌ها و هواپیماها در یک منطقه به‌صورت همزمان، تلاش‌هایشان را هماهنگ می‌کنند.

پیش‌تر، در روز ۱۹ فروردین، شناورهای نیروی دریایی ژاپن و ایتالیا -- که به‌عنوان بخشی از نیروهای دریایی ترکیبی و واحد دریایی چندملیتی نیروهای دریایی اتحادیۀ اروپا مشغول فعالیت بودند -- به‌همراه هم حرکت کردند و در خلیج عدن آموزش ترکیبی برگزار کردند.

ناوشکن ژاپنی ماکینامی و ناوچۀ کارلو برگامینی نیروی دریایی ایتالیا عملیات انتقال پرسنل و مبادله‌های حرفه‌ای را در رابطه با موضوعات مربوط به سوار شدن به کشتی‌ها و امنیت دریایی انجام دادند.

ناخدا کنیچی فوجی، فرمانده لشکر ۷ اسکورت ژاپن که مسئولیت این ناوشکن را بر عهده دارد، گفت: «این آموزش ترکیبی سبب شد این باور القا شود که کشتی‌های ما که عملیات دریایی انجام می‌دهند، می‌توانند در هر زمان و هر مکان همکاری کنند.»

در جریان این آموزش، ناوشکن ژاپنی در پشتیبانی از نیروهای «گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» عمل کرد.

کو، دریادار تبعۀ کرۀ جنوبی، که اکنون فرمانده «گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» است، گفت: «فرصت‌های آموزشی که سبب می‌شوند نیروهای دریایی چندملیتی با یکدیگر همکاری نزدیکتری داشته باشند، امنیت و ثبات دریایی را در خاورمیانه تقویت می‌کنند. به همین دلیل است که ما اینجا هستیم.»‌

ساختار امنیت دریایی بین‌المللی، که یک ائتلاف دریایی تحت رهبری ایالات متحده است، به این شبکۀ امنیت دریایی کمک می‌کند.

ساختار امنیت دریایی بین‌المللی آبان ۱۳۹۸ در بحرین راه‌اندازی شد تا از کشتیرانی در آب‌های ناآرام خلیج فارس محافظت کند. این امر پس از وقوع رشته حملاتی روی داد که واشنگتن و هم‌پیمانانش ایران را مقصر آن دانستند.

«عملکردی فوق‌العاده»

دریادار برد کوپر، فرمانده ناوگان پنجم ایالات متحده، که فرماندهی نیروهای دریایی ترکیبی و ستاد فرماندهی مرکزی نیروهای دریایی ایالات متحده را نیز بر عهده دارد، گفت که گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱، «همه روزه و در هر روز عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد.»‌

او اردیبهشت‌ماه گذشته گفت: «حضور آنها در سراسر منطقه هم عامل بازدارنده‌ای در برابر دزدی دریایی است و هم واقعاً به تقویت اهمیت امنیت دریایی کمک می‌کند.»

«گروه ضربت ترکیبی ۱۵۱» تا پیش از سال ۱۳۹۵ همراه با عملیات سپر اقیانوس فعالیت می‌کرد. این عملیات، مشارکت ناتو در تلاش‌های بین‌المللی برای مبارزه با دزدی دریایی در شاخ آفریقا محسوب می‌شد.

مأموریت این عملیات در آذر ۱۳۹۵ به پایان رسید، اما ناتو با حفظ آگاهی از موقعیت دریایی و ادامۀ پیوندهای نزدیک با دیگر فعالان بین‌المللی عرصۀ مبارزه با دزدی دریایی همچنان در این عرصه مشارکت دارد.

ناتو با کمک به کشورهای منطقه در ظرفیت‌سازی برای مبارزه با دزدی دریایی، به تلاش‌های خود در دریا و خشکی ادامه می‌دهد.