بهگفتهٔ ساکنان اردوگاه الرکبان و مقامات آن با نزدیک شدن عید فطر، این اردوگاه واقع در منطقهٔ نزدیک به مرز سه کشور در جنوب سوریه بهدلیل محدودیتهای شدید اعمالشده توسط نیروهای رژیم سوریه و روسیه و شبهنظامیان متحد آنها با مشکلات فراوانی دست به گریبان است.
این اردوگاه که در ناحیهٔ ٥٥ کیلومتری عدم درگیری در نزدیکی مرز سوریه، عراق و اردن قرار گرفته است، با ممنوعیت ورود مواد غذایی بهویژه آرد مواجه شده است.
این مسئله باعث بروز بحران شده است، چراکه تنها نانوایی اردوگاه فعالیت خود را متوقف کرده است و ساکنان اردوگاه بهناچار به خوردن نان خشک مورد استفاده برای تغذیهٔ دامها روی آوردهاند.
دیدهبان حقوق بشر سوریه در گزارش اسفندماه خود اعلام کرد «بحران فقدان کامل آرد در اردوگاه الرکبان برای دومین ماه متوالی» ادامه دارد.
نصیف الخالدی، یکی از اعضای ارتش آزاد سوریه که قبلاً جیش مغاویر الثوره نام داشت، گفت از ورود کاروانهای کمکهای بشردوستانه به اردوگاه، بهویژه آنها که مواد غذایی و آرد حمل میکنند، شدیداً جلوگیری میشود.
او به المشارق گفت این مسئله باعث بروز بحران حاد نان شده است و بهدلیل مصادف شدن با ماه رمضان، وضعیت را برای ساکنان اردوگاه بدتر کرده است.
الخالدی گفت هدف از ممنوعیت اعمالشده بر اردوگاه این است که ساکنانش مجبور به ترک آن و رفتن به مناطق تحت کنترل رژیم سوریه شوند.
بهگفتهٔ او اگرچه رژیم سوریه علناً وعده داده است خانوادههایی که اردوگاه را ترک میکنند، مورد عفو قرار میگیرند، اما نسبت به پیگرد، دستگیر و بازجویی افراد خارجشده از آنجا اقدام کرده و خانوادهها را به پناهگاههای گروهی منتقل کرده است.
او گفت بههمین دلیل بسیاری از افراد ترجیح میدهند در اردوگاه بمانند.
او افزود یکی دیگر از دلایل ماندن در اردوگاه - بهویژه در مورد کسانی که از حلب و دیرالزور به آنجا گریختهاند - این است که اموال آنها توسط شبهنظامیان وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مصادره شده است.
فراموش شدن پس از زلزله
منابع در اردوگاه میگویند زلزلهٔ مرگبار بهمنماه گذشته در سوریه و ترکیه مشکلات ساکنان را تشدید کرده است، چراکه پس از وقوع آن بیش از پیش به فراموشی سپرده شدهاند.
باصم العقيدات، یکی از ساکنان اردوگاه الرکبان گفت شرایط اردوگاه در ماههای اخیر بهدلیل تحمیل محاصره توسط نیروهای روسی و سوری و شبهنظامیان وابسته به ایران بر آن، بهطور قابل توجهی بدتر شده است.
او به المشارق گفت بدترین پیامد محاصره، کمبود نان است.
او نیروهای سوری و روسیه و شبهنظامیان وابسته به آنها را متهم کرد که از دلمشغولی جهان نسبت به زلزلهٔ اخیر برای پیشبرد اهداف خود در این منطقه واقع در مرز سه کشور سوءاستفاده میکنند.
به گفته او رسانهها از زمان زلزله اردوگاه را فراموش کردهاند.
العقيدات گفت هدف نهایی محاصره این است که ساکنان الرکبان وادار به ترک آنجا و رفتن به مناطق تحت کنترل رژیم شوند، بدون اینکه هیچ تضمینی وجود داشته باشد که توسط سرویسهای امنیتی رژیم مورد پیگرد و بازجویی قرار نخواهند گرفت.
او افزود ساکنان اردوگاه به لطف کمکهای مالی ارائهشده توسط ارتش آزاد سوریه که ائتلاف بینالمللی از آن حمایت میکند با محاصره کنار میآیند و روزگار میگذرانند.
کمکهای ائتلاف بینالمللی
طارق النعیمی یکی از امدادگران اردوگاه الرکبان گفت ساکنان اردوگاه تلاش کردهاند راههایی برای جبران کمبود نان در داخل آن پیدا کنند.
او به المشارق گفت آنها گاهی اوقات غلاتی را که بهعنوان علوفهٔ دام در نظر گرفته شده است آسیاب میکنند و از آن چیزی شبیه نان میپزند.
بهگفته او برخی مواقع نیز از دورریز نان خشک که معمولاً برای تغذیهٔ دام جمعآوری میشود استفاده میکنند و آن را با شیر مخلوط میکنند تا نرم و قابل خوردن شود.
النعیمی گفت نیروهای ائتلاف بینالمللی تلاشهای جدی برای تأمین نیازهای ساکنان اردوگاه از جمله دارو، آب و غذا انجام میدهند و مرتباً با مقامات اردوگاه جلسه برگزار میکنند تا نیازهای ضروری را شناسایی کنند.
بهگفتهٔ النعیمی شرایط وخیم اردوگاه فقط به کمبود مواد غذایی محدود نمیشود. او افزود کودکان ساکن در اردوگاه تقریباً بهطور کامل از تحصیل محروم هستند و تنها برخی دروس پایه را از فعالان حاضر در اردوگاه میآموزند.
او گفت ساکنان اردوگاه با کمبود مراقبتهای پزشکی مواجه هستند، زیرا تنها یک مرکز بهداشتی در الرکبان وجود دارد.
النعیمی گفت ساکنان در معرض آسیبهای ناشی از شرایط نامساعد آب و هوایی، مانند بارانهای سیلآسا، تندبادها و توفانهای شن هم قرار دارند که بر سلامت عمومی آنها تأثیر منفی میگذارد.