اوایل ماه جاری، رسانههای بریتانیایی گزارش دادند که بریتانیا برای تعیین (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) به عنوان یک سازمان تروریستی آماده میشود.
به گزارش بیبیسی، منابعی در دولتی بریتانیا گفتند که «هنوز هیچ اعلام قریبالوقوعی در کار نیست و جزئیات بسیاری زیادی هستند که باید تعیین تکلیف شوند.» با این حال، این منابع افزودند، این که گفته شود دولت قصد دارد سپاه پاسداران را به چنین عنوانی تعیین کند، «بهطور کلی درست است.»
ایالات متحده در سال ۱۳۹۸ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را بهعنوان یک گروه تروریستی تعیین کرد.
سازمانهای اطلاعاتی بریتانیا با اشاره به ۱۰ توطئه علیه شهروندان بریتانیا یا افراد مقیم در آن کشور در یک سال گذشته میگویند که ایران یک تهدید مستقیم محسوب میشود.
تعیین سپاه توسط بریتانیا سبب میشود که هر گونه وابستگی به این گروه یا حمایت از فعالیتهای آن در بریتانیا جرم تلقی شود.
چنین اقدامی سپاه پاسداران را از لحاظ حقوقی در دستهبندی مشابه القاعده و «دولت اسلامی» (داعش) قرار میدهد. در چنین شرایطی عضویت، معاملات مالی، و حمایت از این سازمان شبهنظامی غیرقانونی خواهد بود.
کن مک کالوم، مدیر کل سرویس اطلاعات داخلی بریتانیا (امآی۵)، علناً سپاه پاسداران را به طرحریزی برای ربودن و کشتن احتمالی افراد مستقر در بریتانیا که مخالفان جمهوری اسلامی تلقی میشوند، متهم کرده است.
رسانه فارسی زبان ایران اینترنشنال که مقر آن در خارج از ایران است، روز ۱۶ آبان سپاه پاسداران را به هدف قرار دادن دو روزنامهنگار بریتانیایی-ایرانی خود متهم کرد.
اسکاتلندیارد از اظهارنظر در مورد عملیات ضدتروریستی خودداری کرده است.
اما بنا بر گزارش نشریه «تلگراف»، پس از مشاهده یک «تیم نظارت متخاصم ایرانی» بیرون خانهها و دفاتر روزنامهنگاران این رسانه، تحقیقات در این رابطه شدت یافته است.
پلیس «مبارزه با تروریسم» این روزنامهنگاران را از وجود «تهدیدات واقعی» علیه جانشان مطلع کرد. این روزنامهنگاران بهدلیل نگرانی از امنیتشان معرفی نشدهاند.
پیشینهٔ توطئهها
سپاه در توطئه کردن علیه دوتابعیتیها در کشورهای خارجی پیشینهای طولانی دارد.
در تیرماه ۱۴۰۰ چهار ایرانی در دادگاه فدرال شهر نیویورک به توطئه برای ربودن مسیح علینژاد، روزنامهنگار تبعیدی و منتقد رژیم جمهوری اسلامی، متهم شدند.
دادستانها از علینژاد نامی نبردند، اما خود او تأیید کرد که هدف این اقدام بوده است.
بنا بر گزارشها، توطئه علیه علینژاد شامل طرحی برای ربودن و انتقال او به ونزوئلا با قایق تندرو و سپس به ایران بود.
ویلیام اف. سوئینی جونیور، معاون افبیآی، در بیانیهای اعلام کرد: «این صحنهای از یک فیلم سینمایی غیرقابل تصور نیست.»
وی گفت: «ما مدعی هستیم که گروهی با حمایت حکومت ایران، برای ربودن یک روزنامهنگار مقیم ایالات متحده اینجا، در خاک ما، و بازگرداندن اجباری او به ایران، توطئه کرده است.» او افزود: «اجازه نمیدهیم چنین اتفاقی بیفتد.»
ایالات متحده روز ۲۵ آبان، شش مقام ارشد صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را که «صدها اعتراف اجباری از بازداشتشدگان ایرانی، دوتابعیتی، و بینالمللی در ایران را پخش کرده در فهرست سیاه خود قرار داده است.»
برایان ای. نلسون، از مقامات وزارت خزانهداری ایالات متحده، در اینباره گفت: «اتکای سیستمی» رژیم ایران «به اعترافات اجباری نشاندهندۀ خودداری حکومت از بیان حقیقت به شهروندان آن کشور و جامعۀ بینالمللی است.»
رژیم جمهوری اسلامی در اتهامزنی به کنشگران سیاسی متهم به «تلاش برای سرنگونی رژیم» پس از طرح اتهام دیگر یعنی «افساد در ارض» سابقه دارد.
این اتهام یک عبارت قرآنی است که از زمان انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ برای توجیه کشتن زندانیان سیاسی بهکار میرود.
این امر همچنین برای اتهامات مربوط به جاسوسی نیز استفاده میشود، هرچند همهٔ موارد مربوط به جاسوسی به مجازات مرگ منجر نشدهاند.
اعمال فشار و قتل مخالفان
جمهوری اسلامی در هدف قرار دادن مخالفان ایرانی مقیم خارج و اعضای اپوزیسیون نگرانی گستردهای را بهوجود آورده است.
بنا بر گزارشی که وزارت امور خارجهٔ ایالات متحده در اردیبهشتماه ۱۳۹۹ منتشر کرد، رژیم ایران از زمان انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ تاکنون حدود ۳۶۰ نفر را در خارج از ایران به قتل رسانده است.
بنا بر این بیانیه، این قتلها در ۴۰ کشور، «عمدتاً توسط سپاه قدس، بازوی برون مرزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، و یا نیروهای نیابتی آن مانند حزبالله لبنان» اجرا شده است.
تقریباً همه قربانیان رژیم ایران از مخالفان یا اعضای اپوزیسیون نظام جمهوری اسلامی بودهاند.
در این گزارهبرگ آمده است: «چنانچه در احکام بازداشت، تحقیقات قضایی و پلیس، سازمانهای امنیتی، و گزارشهای شهود آمده است، کارکنان دستگاه دیپلماسی ایران بارها به نقش داشتن در ترورهای خارج از کشور متهم شدهاند.»
یک تحلیلگر مقیم ایران که نخواست نامش فاش شود به المشارق گفت، جمهوری اسلامی از دههٔ ۱۳۷۰ تاکنون مخالفان خود -- از جمله سیاستمداران، روزنامهنگاران، و هنرمندان -- را در کشورهای دیگر تعقیب کرده و به قتل رسانده است.
این تحلیلگر گفت: «ترور شاپور بختیار [نخست وزیر سابق ایران] و فریدون فرخزاد [بازیگر و شاعر] که از قربانیان اولین سالهای رژیم جمهوری اسلامی بودند، از جمله موارد توطئههای بیشمار این رژیم علیه افراد اپوزیسیون ایرانی خارج از کشور است.»
او افزود: «جمهوری اسلامی بهدلیل ترس آشکار خود از مخالفتها، اقدام به توطئه علیه منتقدان خود کرده و بهنظر میرسد که طی سالهای اخیر در این زمینه فعالتر شده باشد.»
روحالله زم، از مخالفان حکومت ایران، که بهوسیلهٔ عوامل سپاه پاسداران به ایران کشانده شد، روز ۲۲ آذر ۱۳۹۹ در تهران به دار آویخته شد. اعدام زم محکومیت گستردهٔ بینالمللی را بههمراه داشت.
همکاران و دوستان زم در فرانسه گفتهاند که او در مهر ۱۳۹۸ فریب خورد و به عراق سفر کرد.
مهتاب قربانی، نویسندهٔ ایرانی مقیم پاریس و پناهندهای که با زم همکاری میکرد، گفت: «او با رفتن به عراق وارد بازی خطرناکی شد و در این بازی شکست خورد.»
«او به یک بازی روانی کثیف، که توسط این رژیم طراحی شده بود، کشیده شد.»