قوت قلب ساکنان اردوگاه رکبان با حمایت آمریکا از ارتش کماندوهای انقلابی سوریه

به‌گفتۀ ساکنان اردوگاه رکبان، حمایت نیروهای آمریکا از این اردوگاه در منطقۀ سه‌مرزی جنوب سوریه و از ارتش کماندوهای انقلابی باعث شده است تا آن دسته از ساکنان اردوگاه که بیم ماندن در آنجا را دارند در امنیت کامل به اقامت خود ادامه دهند.

همچنین، حضور این نیروها باعث کنترل شرایطی که در آستانۀ انفجار قرار دارد شده است، چرا که طرف‌های درگیر جنگ سوریه برای کنترل این منطقه با یکدیگر رقابت می‌کنند. این منطقه، یک ناحیۀ بدون درگیری به شعاع ۵۵ کیلومتر در نقطۀ همگرایی مرزهای سوریه، اردن و عراق است.

بسیاری از ساکنان این اردوگاه ۷۰۰۰ نفری بیم بازگشت به مناطق تحت کنترل رژیم سوریه را دارند چرا که زیرساخت‌های این مناطق ویران شده و اقدامات تلافی‌جویانه همچنان خطری جدی محسوب می‌شود.

ناصیف الخالدی، از اعضای ارتش کماندوهای انقلابی، به المشارق گفت این منطقۀ بدون درگیری، که اردوگاه رکبان و پادگان تنف نیز در آن واقع شده، «در حال حاضر یکی از خطرناک‌ترین مناطق است».

او گفت: «همه بدون استثنا به آن چشم دوخته‌اند، بدون اینکه توجهی به جان ساکنان اردوگاه داشته باشند».

"نیروهای روسیه،سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیز نیروهای رژیم سوریه، اگرچه به میزان کمتر، می‌خواهند آن را کنترل کنند.»

نیروهای ایالات متحده در ائتلاف بین‌المللی که در پادگان تنف مستقرند تلاش می‌کنند تا منطقه را به ثبات برسانند و وضع موجود را حفظ کنند.

خالدی گفت گرچه اوضاع به‌طور کامل مطلوب نیست، می‌توان آن را «راهکاری سازشگرانه به‌نفع سوریه و مردم سوریه» دانست.

دفع هر گونه هجوم

همکاری ارتش کماندوهای انقلابی سوریه با نیروهای ایالات متحده و آموزش‌هایی که از آنها می‌بینند این نیرو را «به سنگری در برابر هر گونه اقدام برای هجوم نظامی یا امنیتی» تبدیل کرده است.

او گفت: «بدون حمایت این نیروها، سال‌ها پیش منطقه به‌دست روس‌ها یا ایرانی‌ها افتاده بود و این همان چیزی است که مردم منطقه اصلاً نمی‌خواهند».

وی افزود در خلال تمرین‌های مشترک با ارتش کماندوهای انقلابی، جلسات آموزشی نیز در زمینۀ «رویارویی با یگان‌های زمینی و مقابله با حملات پهپادی و همچنین مقابله با سلاح‌های شیمیایی» و مهمات دیگر برگزار شده است.

رهیف الخالدی، از ساکنان اردوگاه رکبان، گفت: «با وجود فشارهای شرایط دشوار زندگی در اثر عقب‌نشینی سازمان‌های بین‌المللی ... ساکنان اردوگاه احساس امنیت و اطمینان می‌کنند».

او به المشارق گفت این احساس تا حد زیادی به‌دلیل حمایت نیروهای آمریکا از ارتش کماندوهای انقلابی است «که از اردوگاه و کل منطقه محافظت می‌کنند».

وی گفت: «اکثریت ساکنان اردوگاه به فرماندهان ارتش کماندوهای انقلابی و نیروهای آمریکا اعتماد دارند».

خالدی افزود، اما اردوگاه نیاز مبرمی به غذا، «به‌ویژه غذاها، میوه و سبزیجات تازه» دارد.

او گفت: «نیروهای روسیه و رژیم سوریه از رسیدن این اقلام به اردوگاه جلوگیری می‌کنند تا ساکنان تحت فشار قرار بگیرند، آنجا را ترک کنند و به مناطق تحت کنترل رژیم برگردند».

وی افزود اما با تأمین آب از چاه‌هایی که به کمک نیروهای آمریکا حفر شده است، «شاید امکان تأمین این اقلام به کمک فعالان و مسئولان اردوگاه فراهم شود».

منطقۀ سه‌مرزی

عبدالکریم احمد، تحلیلگر مسائل نظامی در مصر، به المشارق گفت ارتش کماندوهای انقلابی سوریه و نیروهای ایالات متحده به یک همکاری قوی دست یافته‌اند که امکان حفاظت از یک منطقۀ بیابانی وسیع را برایشان فراهم کرده است.

او گفت مأموریت ایالات متحده به اقدام نظامی محوله به ارتش کماندوهای انقلابی محدود نمی‌شود، بلکه ارائۀ اطلاعات محرمانۀ لازم «برای بازداری هر گونه حمله یا تهاجم از سوی گرگ‌های تنها یا سلول‌های خفتۀ داعش» را نیز شامل می‌شود.

آقای احمد گفت: «این همکاری با ترویج خصومت علیه تروریست‌ها، روی محیط اجتماعی نیز تأثیر گذاشته است، چرا که عناصر ارتش کماندوهای انقلابی خود از ساکنان اردوگاه هستند».

منطقۀ سه‌مرزی که ناحیۀ بدون درگیری را در خود جای داده است یک «منطقۀ راهبردی برای همۀ کشورهای درگیر جنگ سوریه» محسوب می‌شود.

احمد گفت: «اگر این منطقه در پی پس‌روی روس‌ها به‌دلیل جنگ اوکراین به‌دست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی افتاده بود، به دروازه‌ای برای قاچاق مواد مخدر، به‌ویژه کاپتاگون، تبدیل می‌شد».

مواد مخدر غیرقانونی توسط شبکه‌های قاچاق مرتبط با حزب‌الله از سوریه به اردن و از آنجا به دیگر کشورهای منطقه و ورای آن ارسال می‌شود.

او گفت به‌همین دلیل و دلایل دیگر، امنیت این منطقۀ سه‌مرزی یک موضوع «امنیت ملی برای بسیاری از کشورها [محسوب می‌شود] و به‌همین دلیل است که ایالات متحده شدیداً به‌دنبال تضمین امنیت و حفظ کنترل آن است».