قدرت نمایی نیروی دریایی ایالات متحده در سراسر منطقه از بندر جبل الطارق اسپانیا

قرارگاه دریایی روتا که در شمال تنگه جبل الطارق واقع شده است، یک قطب محسوب می شود و برای به نمایش گذاشتن قدرت نظامی ایالات متحده و ناتو در مدیترانه، شمال آفریقا، و خاورمیانه از موقعیت خوبی برخوردار است.

این قرارگاه مشترک ایالات متحده و اسپانیا به عنوان یک نقطه ترانزیت کلیدی برای غیرنظامیانی که به عنوان بخشی از عملیات «پناه متحدان» از افغانستان خارج شده اند، عمل می کند.

ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا، ۱۵ شهریور به آنجا سفر کرد تا با نظامیان و داوطلبان دیدار کند. آنها کسانی هستند که به منظور اطمینان یافتن از انتقال ایمن غیرنظامیان تلاش می کنند.

قرارگاه دریایی روتا، افزون بر موقعیت راهبردی خود، که بین ایالات متحده و خاورمیانه قرار دارد، دارای بزرگترین تأسیسات تسلیحات و سوخت در اروپا است. این قرارگاه به عنوان یکی از پیشرفته ترین تأسیسات دریایی در جهان به شمار می رود.

این قرارگاه از محموله های دریایی، سوخت، و پشتیبانی های لجستیکی کشتی ها و واحدهای ایالات متحده و ناتو، از جمله ناوگان ششم نیروی دریایی ایالات متحده (که مقر آن در ناپل، ایتالیا است) و واحدهای فرماندهی تحرک هوایی نیروی هوایی ایالات متحده در حال ترانزیت به آلمان و خاورمیانه، پشتیبانی می کند.

قرارگاه دریایی روتا همچنین از حرکت کشتی ها و پروازهای نیروی دریایی و نیروی هوایی ایالات متحده از طریق فرودگاه ۶۷۰ هکتاری و بندری که می تواند شناورهای عمیق را در خود جای دهد، و همچنین از سه اسکله و سایر امکانات مشترک با نیروی دریایی اسپانیا پشتیبانی می کند.

این قرارگاه زیر پرچم اسپانیا فعالیت می کند و فرماندهی آن بر عهده یک دریاسالار اسپانیایی است. نیروی دریایی آمریکا و اسپانیا تحت راهنمای یک توافقنامه همکاری دفاعی با یکدیگر همکاری می کنند.

افزایش ظرفیت و دسترسی

مذاکرات به منظور گسترش بیشتر این تلاش ها در قرارگاه دریایی روتا برای افزایش ظرفیت، قابلیت همکاری، و دسترسی نیروی دریایی ایالات متحده، بریتانیا، و اروپا با تشکیل گروه های تهاجمی هواپیمابر ترکیبی ادامه دارد.

نیروی دریایی ایالات متحده در این مذاکرات نقش مهمی را ایفا می کند؛ نقشی که بر اساس روابط دیرینه این کشور با بریتانیا و توصیه های یک گروه مطالعاتی ایالات متحده و بریتانیا که اهداف راهبردی مشترک و همکاری را مورد بررسی قرار می دهند، بنا شده است.

در گزارشی که سال ۱۳۹۳ تحت عنوان «نیروی دریایی ترکیبی: چشم اندازی مشترک برای همکاری نیروی دریایی سلطنتی و نیروی دریایی ایالات متحده» منتشر شد، این گروه خاطرنشان کرد که نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا از کشتی های کافی به منظور استقرار یک گروه تهاجمی، بدون تأثیر منفی بر سایر تعهدات، برخوردار نمی باشد.

همکاری با نیروی دریایی اروپا به عنوان یک راه حل مورد توجه قرار گرفته است.

شورای آتلانتیک در گزارشی در فروردین ماه ۱۳۹۹ پیشنهاد کرد: «پاسخ به رفع این نیاز، تنها به معنی پیشبرد قابلیت همکاری با نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا نیست، بلکه شامل متحدان اروپایی نیز می شود.»

بر اساس این گزارش با عنوان «ناوهای جدید هواپیمابر بریتانیایی می توانند توانایی های دریایی اروپا در ناتو را تغییر دهند»، همکاری دریایی میان ایالات متحده و بریتانیا «گامی در مسیر درست» برای هر دو طرف است.

در این گزارش آمده است: «همکاری با اروپا نیز ضرورت دارد و از این طریق است که بریتانیا می تواند نقش بسیار ارزشمند خود را به عنوان پلی میان این قاره و ایالات متحده از سر بگیرد.»

این گزارش می افزاید: «استفاده از این ناوهای هواپیمابر بریتانیایی به عنوان قلب یک گروه اقدام تحت هدایت بریتانیا، اما با پشتیبانی اروپا، رکنی استوار از قابلیت های تازه را به ناتو خواهد افزود.» این بیانیه چنین گروه تهاجمی هواپیمابر را «یک گام بزرگ رو به جلو» برای ناتو توصیف کرد.

در این گزارش همچنین آمده است که این ناو گروه ضربت به ایالات متحده اجازه می دهد که مواضع نیروهای خود را تغییر دهد و به بریتانیا و همپیمانان ناتو یک دسترسی جهانی واقعی می دهد.

«انعطاف پذیر، آماده و توانا»

نیروی دریایی ایالات متحده حتی به تنهایی نیز در صورت لزوم قابلیت اعمال قدرت در دریای سیاه، منطقه بالتیک، مدیترانه، و دریای سرخ را دارد.

نیروی دریایی ایالات متحده در فروردین ماه گذشته، زمانی که تنش ها میان روسیه و اوکراین رو به افزایش بود، توانست دو رزم ناو آمریکایی را به سرعت از قرارگاه دریایی روتا به دریای سیاه اعزام کند.

دو ناوشکن کلاس آرلی برک روزولت و یواس‌اس روزولت، و یواس‌اس دونالد کوک، بارها در موارد مختلف به دریای سیاه اعزام شده بودند. ناو یواس‌اس دونالد آخرین بار در بهمن ماه گذشته به این مأموریت رفته بود.

بر اساس منابع نظامی، آنها قادر هستند در یک سامانه یکپارچه جنگ افزارهای نیروی دریایی مستقر روی زمین به نام سپر دفاع موشکی در رومانی یا در سامانه پدافند موشک های ضد بالستیک در ترکیه، که سرنام آن پدافند هوایی مرحله پایانی ارتفاع بالا (تاد) است، ادغام شوند.

نیروی دریایی ایالات متحده همچنین توانایی خود را در تشکیل سریع یک گروه اقدام سطحی به نمایش گذاشته است. چنین گروهی به عنوان یک سازمان موقت یا ثابت متشکل از کشتی های جنگی و ترابری ویژه یک مأموریت تاکتیکی تعریف شده است.

برای نمونه، در شهریور ماه ۱۳۹۸ نیروی دریایی ایالات متحده چهار کشتی رزمی گروه ۸ تهاجمی هواپیمابر را به همراه ۱۲۰۰ ملوان به سرعت اعزام کرد.

دریادار اندرو «وودی» لوئیس، فرمانده ناوگان دوم نیروی دریایی ایالات متحده، گفت: «این اعزام توانایی ذاتی نیروی دریایی ما را در زمینه اجرای مانور و قدرت نمایی برای به نتیجه رساندن وظیفه محوله به نمایش می گذارد.»

او گفت: «کشتی های ما انعطاف پذیر، آماده، و توانمند برای فعالیت در صحنه های مختلف جهت حمایت از مأموریت های مختلف آماده می مانند.»

مقامات نیروی دریایی گفتند که اگرچه نیروهای گروه اقدام سطحی فاقد قدرت تهاجمی یک گروه هواپیمابر و هوایی است، آنها همچنان قادرند نیازهای دفاعی ایالات متحده را در سراسر جهان برآورده کنند و مأموریت های سطح بالای نیروی دریایی را در مکان های مختلف به انجام رسانند.

این مأموریت ها شامل مبارزه ضدشناور و ضدزیردریایی، و عملیات امنیت دریایی در حمایت از نمایش قدرت در سراسر جهان است.