خشم فزاینده مردم ایران از پیامدهای تصمیمات سپاه پاسداران

رژیم ایران با موج فزاینده خشم عمومی نسبت به پیامدهای اقدامات و تصمیمات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روبروست.

بحران اقتصادی رو به وخامت ایران و انزوای روزافزون بین المللی که این کشور با آن روبروست، می تواند مستقیماً به حمایت سپاه از شبه نظامیان نیابتی آن در خارج از کشور و اولویتی که سپاه برای صادر کردن «انقلاب» خود نسبت به رفاه حال شهروندان ایرانی قائل است، ارتباط داده شود.

نقض مداوم توافق هسته ای بین المللی توسط رژیم همراه با دستور کار توسعه طلبانه سپاه، تحریم های شدید و گزنده ای را به دنبال داشته است. تحریم هایی که هزینه های هنگفتی را برای مردم غیرنظامی ایران به همراه داشته است.

بنا بر ارقام ارائه شده در چندین گزارش منتشره توسط سازمان های دولتی و خصوصی ایران، تقریباً نیمی از ایرانیان در «فقر مطلق» به سر می برند. فقر مطلق به عنوان داشتن درآمد کمتر از ۲۶۶ دلار در ماه تعریف شده است.

هم زمان با تورم سرسام آوری که طی سال های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۹ از سالانه ۳۰ درصد فراتر رفته است، اکنون هزینه روزانه خوراک یک خانواده چهار نفره ۳.۶ دلار تا ۶.۶ دلار است. البته این تنها در صورتی است که آنها به جز مواد غذایی اصلی، مانند پنیر و نان، چیز دیگری مصرف نکنند.

در این مدت حتی قیمت نان نیز به شدت -- یعنی تا ۵۰ درصد -- افزایش یافته است. قیمت روغن و شکر هم به شدت گران شده است.

طی دو دهه گذشته مصرف گوشت در کشور به میزان ۶۰ برابر کم شده و مصرف برنج نیز، که از اصلی ترین اقلام سفره ایرانی محسوب می شود، بیش از ۳۰ برابر کاهش یافته است.

بنا بر داده های اخیر رسانه های داخل کشور، متوسط ایرانیان به سختی می توانند در ماه ۲۵ گرم گوشت قرمز، که یکی دیگر از مواد غذایی اصلی آشپزی ایرانی است، تهیه کنند.

تخصیص نا به جای اولویت ها

اما رژیم به جای تقویت اقتصاد شکننده و ضعیف ایران، تصمیم گرفته است که منابع رو به کاهش خود را صرف سپاه پاسداران و نیروهای نیابتی آن در منطقه، از جمله حزب الله لبنان، شبه نظامیان عراقی، و حوثی ها (انصارالله) در یمن کند.

فایل صوتی درزکرده اخیر از مصاحبه جنجالی جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، گواه دیگری بر تخصیص نا به جای اولویت هاست.

ظریف در این مصاحبه که پس از درز کردن، در روز ۵ اردیبهشت به طور گسترده ای منتشر شد، به نقش بسیار عمده سپاه به ویژه نیروی قدس در سیاست خارجی ایران اذعان كرده است.

ظریف در جریان این مصاحبه بارها تأکید می کند که جمهوری اسلامی حضور منطقه ای و سیاست های توسعه طلبانه خود را بر دیپلماسی ارجح می داند.

او گفت این سیاست ها، که قاسم سلیمانی، فرمانده کشته شده نیروی قدس سپاه آنها را طراحی و در مورد آنها تصمیم گیری کرده بود، در دوران کاری سلیمانی همواره به دیپلماسی ترجیح داده می شدند.

ظریف گفت که حتی در شرایطی که مواضع سپاه پاسداران «۲۰۰ درصد» به سیاست خارجی ایران آسیب می رساند، سلیمانی باز هم حاضر نبود برای دیپلماسی از «میدان» کوتاه بیاید.

پشتیبانی سپاه از گروه های ستیزه جو هزینه هنگفتی به همراه داشته است.

بنا بر گزارشی که شورای آتلانتیک در بهمن ‌ماه ۱۳۹۸ منتشر کرد، ارزیابی ها نشان می دهند که طی هفت سال نخست جنگ در سوریه رژیم ایران از ۳۰ میلیارد تا ۱۰۵ میلیارد دلار در زمینه ‌های نظامی و اقتصادی در سوریه هزینه کرده است.

دولت ایالات متحده برآورد می کند که جمهوری اسلامی طی یک دهه گذشته سالانه تا سقف ۱۶ میلیارد دلار برای نیروهای نیابتی خود هزینه کرده است. این رقم تقریباً ۴ درصد تولید ناخالص داخلی ایران است.

شاهین محمدی، روزنامه نگار مقیم آمریکا، می گوید، این رقم شاید برای کشوری که تولید ناخالص داخلی سالانه آن بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار است، مبلغ زیادی به نظر نیاید. اما آن پول می توانست زندگی مردم ایران را بهبود بخشد.

وی یادآور شد که برنامه های آموزشی، بهداشتی، و رفاهی ایران همگی با کمبود بودجه مواجه هستند.

اعتراضات فزاینده

بی ثباتی اقتصادی هم زمان با انزوای سیاسی ایران در منطقه و به طور گسترده تر در جامعه بین المللی اعتراضات گسترده ای را در پی داشته است.

بازنشستگان دولت روز ۱۱ اردیبهشت به مناسبت روز جهانی کارگر در ۲۰ شهر بزرگ ایران به نشانه اعتراض به ناکامی دولت در افزایش حقوق بازنشستگی و مستمری شان متناسب با افزایش نرخ تورم دست به اعتراض زدند.

در جریان اعتراضاتی که از اوایل دی ماه ادامه داشته است تظاهرکنندگان با سر دادن شعارهایی علیه رژیم، آن را به دروغ و فریبکاری متهم کردند.

در دی ماه ۱۳۹۸، پس از آن که سپاه پاسداران یک فروند هواپیمای مسافربری اوکراینی را به طور تصادفی هدف قرار داد و سرنگون کرد، ایرانیان معترض تصاویر خامنه ای و سلیمانی را پاره کردند، و شعارهایی را علیه سپاه سر دادند.

اواخر آبان ماه ۱۳۹۸، پس از آن که حکومت یک شبه قیمت بنزین را به شدت افزایش داد، ده ها هزار تن از مردم ایران در اعتراض به این موضوع به خیابان ها آمدند.

سپاه و نیروی مقاومت بسیج - گروه شبه نظامی وابسته به سپاه و فعال در زمینه امنیت داخلی - در جریان یک سرکوب سراسری حدود ۱۵۰۰ معترض را کشتند و هزاران نفر را دستگیر کردند.

علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، اعتراضات را «عمیق، گسترده، و خطرناک» توصیف کرد. او به بسیج دستور داد «کمیته هایی» را تشکیل دهد و آنها را برای سرکوب هر گونه اعتراضات در آینده به محله های سراسر ایران بفرستد.

تجزیه و تحلیل اعتراضات نشان داد اگرچه از همه اقشار جامعه در این اعتراضات شرکت داشتند، اکثر آنها متعلق به قشر کم درآمد ایران بودند.

روح الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، نسبت به نادیده گرفتن آن چه که وی نیازهای «مستضعفان و مستمندان» می خواند، هشدار داده بود.

وی گفت که جمهوری اسلامی نه صرفاً «برای سرنوشت آنها در آخرت»، که برای بهبود بخشیدن به شرایط زندگی دنیوی آنها بنیان نهاده شد.

با این حال پس از اعتراضات سال ۱۳۹۸، خامنه ای گفت که هدف جمهوری اسلامی بهبود وضعیت زندگی نیازمندان نیست؛ بلکه خدمت به کسانی است که «زمین را به ارث» خواهند برد. این اشاره ای غیرمستقیم به طرفداران رژیم ایران است.

در حالی که خامنه ای تلاش می کند مصائب مردم ایران را نادیده بگیرد، ایرانیان بار سنگین اقتصاد در حال فروپاشی را بر دوش می کشند؛ اقتصادی که فقط نیازها یا خواسته های خواص و افراد دارای روابط نزدیک با آنها را تأمین می کند.