تهدید به اجرای دستور کار ضد شورای همکاری خلیج فارس از سوی دولت تحت سلطه سپاه در تهران

تهران -- با افزایش هر چه بیشتر سلطه سپاه بر بخش‌ های بزرگ‌ تری از دولت ایران، تهدید اعضای شورای همکاری خلیج فارس نیز طی ماه ‌های گذشته فزونی یافته است.

با اینکه ایران و بسیاری از اعضای شورای همکاری خلیج فارس از دیرباز اختلاف داشته ‌اند، پس از اقدام بحرین، امارات متحده عربی، مراکش و سودان نسبت به امضای پیمان صلح ابراهیم که با وساطت آمریکا تدوین شده است تنش‌ ها نیز بالا گرفت.

روز ۲۳ شهریور، دو روز پس از امضای توافق عادی‌ سازی روابط بین اسرائیل و بحرین و یک ماه پس از عادی‌ سازی روابط از سوی امارات متحده عربی، سپاه کشور بحرین را تهدید کرد و گفت این توافق «فاقد هر گونه مشروعیت» و جزئی از یک «اثر دومینویی» برنامه ‌ریزی ‌شده است.

سپاه به بحرین و دیگر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس هشدار داد که منتظر «انتقام سخت» «مدافعان جهادی بیت‌ المقدس» باشند؛ در این تهدید ظاهراً به خود سپاه و نایبان منطقه ‌ای آن اشاره شده است.

حسن روحانی، رئیس جمهوری و وزیر امور خارجه ایران نیز به شکل مشابهی این اقدام را محکوم کردند، در حالی که علی خامنه ‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، هشدار داد «دولت ‌های منطقه که به نشستن سر میز مذاکره [با اسرائیل] تن بدهند اعتبار خود را بین مردم خودشان از دست خواهند داد.»

این طرح ‌های تاریخی صلح با اسرائیل و همچنین آشتی عربستان سعودی و قطر تهران را به تماشا از بیرون گود واداشته است.

دسیسه ‌ها علیه کشورهای خلیج فارس

تهدید کشورهای خلیج فارس از سوی ایران صرفاً لفظی نیست. نیروی قدس سپاه پاسداران، که فرمانده آن سرتیپ اسماعیل قاآنی -- و پیش از او قاسم سلیمانی -- مستقیماً تحت امر خامنه ‌ای است از دیرباز در امور کشورهای منطقه دخالت کرده و به دنبال ایجاد بی ‌ثباتی در این کشورها بوده است.

آخرین نمونه از این نوع خصومت در بهمن ‌ماه رخ داد که گروه الویه الوعد الحق مسئولیت حمله ناتمام ۴ بهمن به قصر یمامه و دیگر نقاط ریاض را بر عهده گرفت؛ الویه الوعد الحق یک گروه پوششی جدید برای گروه مورد حمایت سپاه در عراق موسوم به کتائب حزب ‌الله است.

این گروه پس از آن با انتشار مطلبی در تلگرام در ۸ بهمن، تصاویر دستکاری ‌شده ‌ای از آسمان‌ خراش نمادین برج خلیفه در امارات متحده عربی منتشر کرد که مورد حمله پهپادی قرار گرفته است؛ هدف از انتشار این تصاویر یادآوری حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در آمریکا بود.

حوثی‌ های مورد حمایت سپاه (انصارالله) نیز اخیراً حملات خود را به صنعت نفت عربستان سعودی افزایش داده ‌اند که آخرین حمله آنها در ۱۷ اسفند با پهپاد و موشک انجام شد و تأسیسات آرامکو را در شهر ظهران واقع در شرق عربستان هدف گرفت.

حوثی‌ ها قبل از آن نیز مسئولیت دو حمله موشکی به یکی از تأسیسات سعودی آرامکو در شهر جده را به عهده گرفته بودند، یکی در ۱۴ اسفند و دیگری در ۴ آذر.

بودجه شانزده میلیارد دلاری گروه ‌های شبه ‌نظامی

تسلط فزاینده سپاه پاسداران بر منابع پولی ایران باعث شده است این نیروی نظامی بتواند بودجه‌ های هنگفتی به گروه‌ های نیابتی خود اختصاص بدهد در حالی که مردم عادی ایران بیشتر و بیشتر در باتلاق مشکلات اقتصادی فرو می ‌روند و ناآرامی ‌های داخلی روز به روز چهره خشن ‌تری به خود می‌ گیرد.

آماری که در اختیار عموم قرار دارد و سازمان‌ های تحقیقاتی در ایالات متحده و اروپا جمع‌ آوری کرده‌ اند نشان می ‌دهد که ایران بین ۲ تا ۳ درصد تولید ناخالص داخلی سالانه ‌اش را به گروه ‌های شبه ‌نظامی در منطقه اختصاص می ‌دهد؛ این رقم بین ۱۲ تا ۱۶ میلیارد دلار است.

یک تحلیلگر سابق نیروی دریایی ایران با این شرط که نامش افشا نشود گفت: «از منظر مالی، ۱۲ تا ۱۶ میلیارد دلار در سال برای کشوری که بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی دارد رقم نسبتاً کمی است.»

او گفت: «اما هزینه واقعی را باید با از دست رفتن فرصت ‌های اقتصادی [در داخل کشور] و از بین رفتن شأن ایران در منطقه و ورای آن محاسبه کرد.»

وی افزود: «همین چند سال پیش، حتی تصورش هم سخت بود که مردم سوریه در اعتراض به فعالیت ‌های سپاه در کشورشان پرچم ایران را آتش بزنند یا مردم عراق در اعتراض به دخالت ایران در امور کشورشان سرازیر خیابان ‌های بغداد شوند.»

سپاه همواره از انزوای سیاسی و اقتصادی ایران برای ثروت ‌اندوزی و تقویت سیطره خود بر جامعه ایران بهره برده است.

در خرداد ماه، طبق برآورد قرارگاه سازندگی خاتم‌ الانبیا سپاه تقریباً در ۸۰ درصد «تمام طرح ‌های اقتصادی» ایران نقش یا فعالیت یا حق مالکیت دارد، از جمله طرح ‌های متمرکز بر حمل و نقل، آب، سازندگی، نفت و گاز.

گسترش نفوذ سیاسی

سپاه در حوزه سیاسی نیز نفوذ بیش از حدی دارد.

مجلس ایران تنها یکی از حوزه‌ هایی است که تحت سیطره قابل توجه سپاه قرار دارد، به طوری که شمار قابل توجهی از نمایندگان تندرو چهره‌ های برجسته ‌ای نظیر اسماعیل کوثری، فرمانده سابق نیروی منطقه ‌ای قدس سپاه، هستند.

علی لاریجانی، رئیس سابق مجلس، سابقه خدمت در سپاه دارد. محمدباقر قالیباف، رئیس فعلی مجلس شورای اسلامی که تا سال گذشته و پیش از انتصاب به سمت کنونی خود شهردار تهران بود، نیز یکی از فرماندهان سابق سپاه است.

در سال ۱۳۹۵، پس از آنکه رسانه‌ های میانه ‌روی ایرانی گزارش کردند که قالیباف املاک مرغوبی را با قیمت‌ های پایین به خویشاوندان و متحدان سیاسیش فروخته است، او گرفتار یک رسوایی جنجالی شد.

قالیباف هر گونه دست داشتن در این مسئله را تکذیب کرد اما او تنها مقام سپاه نیست که از موقعیتش برای منفعت مالی استفاده کرده است. در تابستان سال جاری، پرویز فتاح، مدیر بزرگ‌ ترین سازمان خیریه ایران با پشتوانه دولتی، گلایه کرد که سپاه مبلغی از پول ‌های آن سازمان را به نفع خود برداشت کرده است.

فساد در ایران آنچنان گسترده شده است که مقام ‌های عالی ‌رتبه سپاه، که زمانی دست داشتن در دادوستدهای مالی را رد می ‌کردند، دیگر حتی تظاهر به این امر هم نمی‌ کنند.

در مرداد ماه، فرمانده منطقه ‌ای سپاه پاسداران در تهران این موضوع را انکار نکرد که فساد یک مسئله واقعی است و تمام نهادهای کشور را متأثر کرده است.

وی در عوض اظهار کرد که «مبالغ اختلاس در مقایسه با بودجه سالانه کشور ناچیز است و در دهه گذشته کمتر از ۹ میلیارد دلار بوده است.»

فاتح نبوت، تاجر بازنشسته ‌ای که در ایران زندگی می ‌کند، گفت: «اینها می ‌دانند که مهار کشور دارد از دستشان می‌ رود و به همین خاطر، دارند قبل از رفتن پول ‌هایشان را در کیسه ‌های سیب ‌زمینی می‌ ریزند.»

این نگرش با دیدگاه عموم مردم ایران مبنی بر اینکه رژیم جیب مردم را خالی می‌ کند و اهمیتی برای رفاهشان قائل نیست همخوانی دارد.