مسئولان در روسیه و چین با انتشار بیانیه های عمومی نسبت به خشونت های انتخاباتی که روز چهارشنبه (۱۷ دی) در ایالات متحده به راه افتاد، ابراز خرسندی کردند. آنها از این اخبار به عنوان ابزاری برای توجیه کارزارهای سرکوب، که خودشان در کشورهایشان به راه انداخته اند، استفاده کرده اند.
کرملین در این باره هیچ گونه اظهارنظر رسمی منتشر نکرده است. اما تلویزیون دولتی در برنامه های شبانگاهی خود حمله به ساختمان کنگره ایالات متحده را به طور گسترده پوشش داد. این تلویزیون همچنین تصاویر خشونت ها را همراه با موسیقی هیجانی و اُرکستری نشان داد.
کنستانتین کساچیوف، رئیس کمیته امور خارجی مجلس علیای پارلمان روسیه، در یک پست فیسبوکی نوشت: «جشن دموکراسی در ایالات متحده به پایان رسیده و متأسفانه به پایین ترین حد خود نزول کرده است. من این مطلب را بدون کوچکترین ابراز خوشحالی بیان می کنم.»
ماریا زاخاروا، سخنگوی وزارت خارجه، گفت که نظام ایالات متحده مقصر حمله به «کپیتول»، ساختمان کنگره ایالات متحده، است.
هنجارهای ضددموکراتیک روسیه
ولادمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، برخلاف همه هنجارهای دموکراتیک، این قدرت را پیدا کرده است که «رئیس جمهوری مادام العمر» باشد. اکنون قانون جدید به پوتین و خانواده اش در برابر قرار گرفتن تحت پیگرد قانونی برای هر گونه جرمی که در طول عمرشان مرتکب شوند، مصونیت می دهد و آنها را از هر گونه تحقیقات، دستگیری، یا بازجویی مستثنی می کند.
هر جرقه از مخالفت در روسیه به سرعت و به شکلی مرگبار خاموش می شود. تلاش ناکام اخیر برای مسموم کردن الکسی ناوالنی گواه این مدعاست.
مفسران روس مدت هاست که با شعف و شادمانی به موضوع اختلافات در ایالات متحده اشاره می کنند. این در حالی است که کرملین با استفاده از یک کارزار مداخله و پخش اطلاعات نادرست به این اختلافات دامن زده است. از جمله نمونه های این اقدامات روسیه می توان به تلاش های نسبت داده شده به آن کشور برای اخلال در انتخابات ۱۳۹۵ آمریکا اشاره کرد.
هکرهای مورد حمایت کرملین نیز در چند حمله سایبری به نهادهای دولتی ایالات متحده دست داشته اند. بخشی از این اقدام آنها با هدف ایجاد بی ثباتی بیشتر در کشور انجام شده است.
برخی چهره های دیگر در روسیه از رویدادهای کنگره ایالات متحده برای توجیه کردن سیاست های داخلی مسکو استفاده کرده اند.
آنتون گورلکین، یکی از اعضای کمیته مخابرات مجلس سفلای پارلمان روسیه، گفت که این رویدادها ضرورت مهار بیشتر رسانه های اجتماعی را نشان می دهند.
او در کانال تلگرام خود گفت: «شبکه های اجتماعی باید تحت مقررات سختگیرانه و در چارچوب قانون کار کنند؛ چرا که آزادی مطلق اطلاعات دارد به سلاحی در دست افراط گرایان تبدیل می شود.»
ایالات متحده و سایر کشورهای غربی بارها رژیم روسیه را به دلیل اقدامات آن برای تثبیت هرچه بیشتر سلطه خود بر رسانه های اجتماعی محکوم کرده اند.
واشنگتن از منتقدان سرسخت اقدامات پوتین در سرکوب مخالفت ها بوده است. دولت آمریکا در تازه ترین مورد روسیه را به «تشدید سرکوب جامعه مدنی خود» با استفاده از یک قانون جدید که ماه گذشته تصویب شد، متهم کرد. این قانون، دامنه مقررات علیه سازمان های غیردولتی و رسانه هایی را که عوامل خارجی تلقی می شوند، گسترش داده است.
«منظره زیبا»
در همین حال، حال و هوای اینترنت در چین در واکنش به این اختلاف انتخاباتی غرق شادی و شعف شد.
رسانه خبری دولتی گلوبال تایمز بامداد پنجشنبه در یک توییت با انتشار دو عکس در کنار یکدیگر، اشغال مجتمع شورای قانونگذاری هنگ کنگ توسط معترضان آن شهر در تیر ماه ۱۳۹۸ را با شورش های واشنگتن در روز ۱۷ دی مقایسه کرد.
اتحادیه جوانان کمونیست چین نیز در یک بستر آنلاین مشابهِ توییتر به نام «ویبو»، این ناآرامی ها را به عنوان یک «منظره زیبا» توصیف کرده است.
وزارت خارجه چین نیز مشابه همین اظهارات را تکرار کرده است. این وزارتخانه گفته است: «واکنش برخی افراد در ایالات متحده، از جمله برخی رسانه های آن کشور، کاملاً متفاوت است.» منظور این وزارتخانه، مقایسه پوشش اتفاقات آمریکا با پوشش کارزار چین در سرکوب مخالفت های دموکراتیک در هنگ کنگ است.
هووا چونینگ، سخنگوی این وزارتخانه، روز پنجشنبه در یک نشست خبری گفت: «این تضاد شدید [در واکنش ها] تأمل برانگیز است و باید درباره آن به طور جدی و عمیق فکر کرد.»
هشتگ های مربوط به حمله به ساختمان کنگره آمریکا روز ۱۸ دی در سراسر شبکه اجتماعی چینی ویبو پخش شد. این هشتگ ۵۷۰ میلیون بار مشاهده شده است. کاربران، حمایت جهانی از معترضان هنگ کنگی را با اقدام جهان در محکوم کردن گسترده اوباش [در آمریکا] مقایسه کرده اند.
در یکی از نظرهای نوشته شده در ویبو که بیش از پنج هزار بار پسندیده شده، آمده است: «هم اکنون همه رهبران کشورهای اروپایی سیاست های یک بام و دو هوای خود را به نمایش گذاشته اند و آن [شورش واشنگتن] را محکوم کرده اند.»
یک کاربر دیگر نیز در نظر خود که ۴۵۰۰ بار پسندیده شده، نوشته است: «آن چه سال گذشته در شورای قانونگذاری هنگ کنگ اتفاق افتاد، اکنون در ساختمان کنگره ایالات متحده نیز در حال اتفاق افتادن است.»
تضاد شدید
حملات انجام شده به این دو بدنه قانونگذاری اگرچه تاکتیک های مشابهی داشته اند، اما تفاوت های فاحشی در علل و انگیزه های انجام آنها وجود دارد.
معترضان هنگ کنگی به منظور مطالبه دموکراسی کامل و متوقف کردن یک طرح قانونی غیرمردمی -- طرحی که توسط رهبری غیرمنتخب آن شهر به تصویب رسیده بود -- وارد ساختمان شورای قانونگذاری شدند.
شهروندان این شهر نیمه خودمختار چین از حقوق دموکراتیک کامل برخوردار نیستند. این وضعیت سال ها اعتراضات مردمی را برانگیخته است.
واکنش پکن به ناآرامی های سال ۱۳۹۸ با سرکوب، اعمال یک قانون امنیتی سختگیرانه بر آن شهر ناآرام، یعنی هنگ کنگ، دستگیری ده ها تن از منتقدان، و ساکت کردن مخالفت ها همراه بود.
سرکوب انجام شده توسط چین در هنگ کنگ روز ۱۷ دی اوج گرفت. در آن روز پلیس ۵۳ تن از مخالفان را دستگیر کرد. ناظران، این رویداد را «بزرگترین حمله ای که تاکنون به دموکراسی در هنگ کنگ انجام شده است» قلمداد کردند.
در مقابل، افرادی که به ساختمان کنگره ایالات متحده یورش بردند، سعی داشتند نتایج یک انتخابات ریاست جمهوری آزاد و منصفانه را لغو کنند.
پکن همچنین عامل بازداشت و بازآموزی میلیون ها مسلمان در سین کیانگ است؛ اقدامی که بسیاری آن را به عنوان یک «نسل کشی» توصیف می کنند.
تحقیقات «بازفید نیوز» آشکار کرده است که حکومت کمونیست بیش از ۱۰۰ بازداشتگاه جدید را در منطقه سین کیانگ ساخته است و این گواهی دیگر بر تشدید شدن سریع کارزار چین علیه اقلیت های مسلمان است.
به نظر من این مقاله کاستی های بسیاری دارد. این مقاله تصویری منصفانه از سیاست ایالات متحده ترسیم می کند و این حقیقت را که سیاست خارجی آمریکا گزینشی است، نادیده می گیرد. [آمریکا] بسته به منافع خود - و نه بر اساس انصاف مطلق - با یک رویداد مشابه در دو کشور برخوردی متفاوت دارد. بنا بر این، من فکر می کنم آن چه در آمریکا اتفاق می افتد، بسیار منصفانه است.
پاسخ دهید1 نظر