پشت درهای آهنی سلول پر از زندانی های رنجور و لاغری است که لباس های نارنجی پوشیده اند و کف اتاق خوابیده و تمام فضا را اشغال کرده اند.
گروهی از خبرگزاری فرانسه، به یکی از مراکز بازداشت شلوغ در استان الحسکه در شمال شرقی سوریه که نیروهای کرد مظنون داعش را در آن نگهداری می کنند دسترسی پیدا کرده است.
این گروه افراطی متهم به انجام قساوت های گسترده در قلمرویی است که زمانی در عراق و سوریه تحت کنترل خود داشت، از جمله اعدام های جمعی، تجاوز، برده داری و شکنجه که بیشتر آن برای تبلیغات فیلمبرداری شده است.
این زندان با ۵۰۰۰ زندانی که برخی از آنها نوجوان هستند از ازدحام افراد یک ارتش بینالمللی که داعش پنج سال پیش تشکیل داد در حال انفجار است.
پتوهای خاکستری کف سرد اتاق را فرش کرده است و تنها یک گوشه یک مستراح با دیوار نیمه وجود دارد.
بوی تعفن در بخش پزشکی نزدیک آنجا بسیار زیاد است و به بازدیدکنندگان ماسک جراحی داده می شود.
زندانیان نشنیده اند که روز یکشنبه (۲۷ اکتبر) دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا مرگ ابوبکر البغدادی رهبر داعش را در یک حمله آمریکا در شمال غربی سوریه اعلام کرده است.
رئیس زندان که نام خود را سرحت اعلام می کند و می خواهد که مکان دقیق زندان مخفی بماند می گوید: «آنها هیچ ارتباطی با دنیای بیرون ندارند.»
پشیمانی یک زندانی
بسیاری از زندانیان پوست و استخوان هستند و برخی از آنها عضو قطع شده و زخم های پانسمان شده دارند.
کلینیک زندان به شلوغی سلول های دیگر است.
شرایط زخم ها از شدت نبردی حکایت دارد که منجر به شکست نهایی داعش به دست نیروهای دموکراتیک سوریه در ماه مارس شد.
همچنین شرایط فلاکت باری را آشکار می کند که ساکنین آخر «خلیفه گری» داعش که آخرین مقاومت را در الباغوز در ۲۰۰ کیلومتری جنوب کردند در آن بسر میبردند.
بیشتر مردانی که در این مرکز در الحسکه و حداقل شش زندان دیگر در قلمرو کردنشین نگهداری می شوند کسانی هستند که چند ماه پیش لنگ لنگان با گرسنگی و اندام قطع شده خود را تسلیم کردند.
اصیل متان زندانی ۲۲ ساله که در ۱۷ سالگی برای پیوستن به بردارش در شهر موصل از ولز آمده است می گوید: «می خواهم از زندان آزاد شوم و به خانه نزد خانواده ام برگردم.»
وقتی برادرش کشته شد از مرز سوریه عبور کرد و به الرقه، مرکز اصلی دیگر افراط گرایان رفت.
متان گفت «می خواهم به بریتانیا برگردم» و افزود کاش به درخواست البغدادی در سال ۲۰۱۴ پاسخ مثبت نداده بود.
افراط گرایان فراری
مقامات کرد می گویند، از بیش از ۵۰ کشور در زندان های تحت کنترل کردها که ۱۲ هزار مظنون داعش را در خود جای داده زندانی وجود دارد.
ولی سلول های مخفی داعش باقی مانده در منطقه حملات پراکنده انجام می دهند.
سرحت می گوید، بعضی روزها افراط گرایان فراری «نزدیک زندان می آیند و شلیک می کنند، فقط به این عنوان که به زندانیان بگویند هنوز آنجا هستند.»
سرحت می گوید، بعضی از زندانیان یک ماه پیش در زمان توزیع غذا شروع به شورش کردند و بعد از اینکه یک زندانی با جعل اینکه حالش خوب نیست حواس نگهبانان را پرت کرد به آنها حمله کردند.
یک نگهبان در حالی که خبرنگاران خبرگزاری فرانسه را از راهروها عبور می دهد حتی نمی خواهد دریچه در سلول را باز کند.
او می گوید: «این ها خطرناک هستند.»
کمی جلوتر یک سلول مخصوص کسانی است که تبلیغات داعش آنها را «توله های خلیفه گری» می خواند، کودکانی که به عنوان جنگجو آموزش داده می شدند.
بعضی از کودکان به کشورهایشان بازگشته اند اما سرنوشت مردان نامشخص است.
مریض و متاسف
نزدیک به یک سوم جمعیت زندان ها بیمار هستند و به درمان زخم های گوناگون و مشکلاتی شامل هپاتیت و ایدز نیاز دارند.
فقط حدود ۳۰۰ نفر از آنها می توانند شب را در بخش پزشکی بگذرانند که یکی از آنها عبدالله نومان یک بلژیکی ۲۴ ساله است که تی شرتش را برای نشان دادن زخم بازش بالا می زند.
او می گوید: «اعضای بدنم دارد بیرون می ریزد» و توضیح می دهد وقتی یک افراطی دیگر داشت اسلحه اش را تمیز می کرد تصادفا شلیک کرد و زخمی شده است.
بصام عبدالعظیم، یک مصری هلندی ۴۲ ساله در حمله هوایی زخمی شده بود و نمی توانست از پای راستش استفاده کند.
او به یاد می آورد که چگونه همسرش را با وعده تعطیلات در ترکیه گول زده بود تا به «خلیفه گری» سفر کند.
عبدالعظیم می گوید: «به او نگفتم؛ نمی خواستم بترسد.» توضیح می دهد که هیچ عقیده ای از این که همسر و پنج فرزندش کجا هستند ندارد.
او می گوید: «دلم می خواهد دوباره ببینمش. بعدش می توانند دارم بزنند، فقط می خواهم به او بگویم متاسفم که آنها را به یک کشور در حال جنگ آوردم.»