بچه های یمن به دنبال کار در گورستان می گردند

احمد الحمادی 13 ساله با پای برهنه و پیراهن آبی راه راه از مدرسه به یک گورستان در صنعا می رود جایی که برای کمک به بقای خانواده اش کار می کند.

او به ازای مبلغی ناچیز از بستگاه فرد فوت شده چندین گالن آب را برشانه هایش حمل می کند به گیاهان آب می دهد و روی سنگ قبرهای آب می پاشد تا آنها را ازگرد و غبار صنعا بزادید.

احمد گفت: «ما معمولا برای کار در انتظار مراسم تدفین می مانیم. اگر هیچکس نمیرد، دراطراف گورها پرسه می زنیم و این اطراف بازی می کنیم.»

احمد جزو میلیونها کودکی است که درادامه تحصیل دریمن دشواری دارند جایی که جنگ، فقر و بیماری فقیرترین کشور عربی جهانی را به زانو درآورده است.

جنگ یمن درهفته گذشته وارد پنجمین سال آن شد، که طی آن دولت عبد ربو منصور هادی رئیس جمهور درمقابل حوثی ها(انصارالله) تحت حمایت ایران قرارگرفته و منجر به چیزی شده است که سازمان ملل آن را بدترین بحران بشری جهان خوانده است.

بچه ها تحت بیشترین خطر قرار دارند

به گفته سازمان بین المللی کار، یمن بالاترین میزان کودکان کار را در جهان عرب دارد هم ازنظر درصد و هم شمار مطلق.

و در هرج و مرج جنگ، بچه ها تحت بیشترین میزان خطر قراردارند و دختران با ازدواج اجباری و پسران درخطر استخدام شدن به عنوان جنگجو هستند.

یونیسف درسال 2018 یمن را «جهنمی واقعی برای بچه ها» نام گذاشت که 80 درصد بچه های جوان به کمک نیازدارند.

این سازمان برآورد کرد که دو میلیون تن از بچه های یمنی از هفت میلیون تن واجد شرایط هم اکنون به مدرسه نمی روند.

به گفته بانک جهانی، یمن درکنار خشونت ، با اقتصاد ازپیش شکننده از زمان افزایش اختلاف در سال 2015 بیش از 50 درصد انقباض داشته است.

واحد پولی و به همراه آن قدرت خرید سقوط کرده است.

بخش خصوصی یمن هنوز فعال است و به رغم تزریق بیش از 2 میلیارد دلار نقدینگی بوسیله عربستان سعودی، بانک مرکزی تحت اداره دولت برای پرداخت حقوق کارکنان مدنی دشواری داشته است.

بسیاری ازخانواده ها هیچ چاره ای به جز اتکا به بچه هایشان برای کسب درآمد ندارند، که گاهی فقط به چند دلار درماه می رسد.

عاتقه محمد یک مغازه کوچک بقالی را اداره می کند و اغلب قفسه های مغازه اش خالی است. او مجبور شد تا گروهی از بچه ها را در یک عصر ماه مارس جواب کند زیرا نه نان داشت نه شیر که به آنها بفروشد.

او گفت: «جنگ همه چیز را بلعیده است. من چیززیادی نمی خواهم. نان و چای کافی خواهد بود مادامیکه که یک زندگی شرافتمند باشد.»

«جمعیت زیاد دیدارکنندگان»

به گفته سازمان ملل متحد، سه چهارم جمعیت 29 میلیونی یمن اکنون نیازمند کمکهای بشردوستانه هستند و بیش از 10 میلیون تن درحاشیه گرسنگی مفرط قرار دارند.

در بعضی از مناطق از سال 2016 هنوز به آموزگاران حقوق پرداخت نشده است. یونیسف دراین ماه پیشگام شد و برای حدود 100 هزار تن ازآموزگاران معادل 50 دلار درماه پرداخت کرد.

احمد یکی از خوش شانس ترها بود. مدرسه او هنوز باز است. اما زمانی که پدرش نتوانست کار پیدا کند، کمک به خانواده اش بردوش او افتاد. درابتدا خرده فروشی خیابانی را امتحان کرد تا این که به عنوان آخرین گزینه به گورستان روی آورد.

یاسر الاربحی، پانزده ساله هم پس از آن که پدرش سکته مغزی کرد خودش را درگورستان یافت. او تا ظهر به مدرسه می رود و بعد ازظهر عازم گورستان می شود.

او گفت: «اگر گوری به نظافت نیاز داشته باشد، با آب آن را می شویم. سپس درروز جمعه، مطمئن می شوم که آب دارم که به خانواده هایی که برای دیدار از گورهای می آیند بفروشم.»

به گفته سازمان بهداشت جهانی درحدود 10 هزار تن از مردم درچهارسال گذشته دریمن کشته شده اند اگرچه گروه های حقوق بشر می گویند که این رقم می تواند پنج برابرآن باشد.

یاسر درکنار سنگ قبرها درصنعا توجه خاصی به کاکتوس و گلهای کاشته شده در گورها دارد و برای آب دادن به همه آنها وقت می گذارد.

به نظر می آمد قدردان کاری باشد که انجام می دهد: «گورستانها از جمعیت دیدارکنندگان شلوغ است.»