کارشناسان می گویند که جاه طلبی های منطقه ای ایران، آن طور که در رفتار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران (آی ار جی سی) نمود یافته، به نظر می رسد که شامل ایجاد یک راه زمینی ارتباط دهنده تهران با مدیترانه از طریق عراق، سوریه و لبنان باشد.
کارشناسان امور سیاسی به المشارق گفتند که ایجاد یک گذرگاه بین منطقه ای زمینی، جریان آزاد سلاح و رزمندگان وابسته به سپاه پاسداران را در مناطقی که ایران در صدد کنترل آنها است میسر می کند، و به این وسیله ایران نفوذ خود در منطقه را گسترش خواهد داد.
اگر این نقشه موفق شود، کارشناسان هشدار دادند که منطقه در پی سرازیر شدن تسلیحات و قدرتمند شدن شبکه وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران که توان بالقوه ایجاد ناآرامی های فرقه ای بیشتری را خواهد داشت، بی ثبات تر خواهد شد.
فتحی السید کارشناس امور ایران و پژوهشگر مرکز مطالعات منطقه ای و راهبردی الشرق گفت: «این آرزویی است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در سر داشته و همچنان به دنبال اجرای آن است.»
او به المشارق گفت که هدف از ایجاد این راه زمینی، تحمیل برتری یک جانبه نظامی و سیاسی بر عراق، سوریه و لبنان است.
چنین چیزی با توجه به مقاومت نهادهای گوناگون سیاسی در برابر حضور ایران، بدون شک منجر به ناآرامی های بیشتر و جنگ در سراسر منطقه خواهد شد.
وی افزود که این نقشه باید خنثی شود، چرا که پیامدهای منفی گسترش حوزه کنترل ایران نه تنها کشورهای منطقه را تحت تأثیر قرار خواهد داد بلکه بر اغلب کشورهای جهان نیز تأثیر گذار خواهد بود.
ستیزه جویان مورد حمایت ایران راه را هموار می کنند
سرلشکر یحیی محمد علی، تحلیل گر راهبردی و افسر بازنشسته ارتش مصر گفت که ایران در عراق، سوریه و لبنان به منظور اجرای نقشۀ گشایش راهی به سوی مدیترانه، گروههای شبه نظامی را تشکیل یا از آنها حمایت کرده است.
او به المشارق گفت که این گروههای شبه نظامی مورد حمایت ایران مسئول دامن زدن به خشونت ها و فرقه گرایی در این کشورها بوده اند، که این امر موجب بیشتر شدن کنترل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران بر این کشورها شده است.
وی گفت که گروههای شبه نظامی مورد حمایت ایران با کنترل مناطقی در هر یک از این کشورها، موجب می شوند تا کنترل موثر این کشورها به دست رژیم ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران بیافتد.
او گفت: «تحت حمایت این گروهها، سفر زمینی از ایران به بیروت امکان پذیر شده است،» و افزود: «اکنون حمل و نقل سلاح و تجهیزات نظامی و فراهم کردن آنها برای گروههای مزبور میسر می باشد.»
علی گفت که چنین چیزی توازن قدرت در منطقه را برهم می زند و اشاره کرد که این شبه نظامیان «یک تهدید مستقیم برای امنیت این کشورها به شمار می روند.»
علی گفت: «ایران از گسترش تروریسم بهره برداری و از جنگ به منظور افزایش شمار افسران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و گروههای وابسته به آن استفاده کرده است.»
وی گفت که سد کردن ایجاد یک راه زمینی از تهران به بیروت تنها در صورتی امکان پذیر است که ائتلاف بین المللی در حذف تهدیدی که گروههای افراط گرا به وجود آورده اند، پیروز شود برای اینکه موجب خواهد شد ایران نتواند برای حضور خود در آنجا متوسل به بهانه ای شود.
او گفت که نیت ایران از ایجاد یک مسیر زمینی به ویژه در مناطق روستایی حلب و در منطقه قلمون در نزدیکی مرز لبنان بسیار مشهود است.
جنگ در راستای محور عراق - سوریه
صالح العفیسی افسر ارتش آزاد سوریه که در مناطق روستایی حلب مستقر است گفت که تمرکز اخیر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و شبه نظامیان وابسته به آن در سوریه بر گرفتن کنترل مناطقی در راستای محور اصلی مسیر عراق و سوریه بوده است.
وی گفت: «این روند به دلیل مرز طولانی بین دو کشور و جبهه های نبرد گوناگونی که از گذرگاه مرزی الولید/ التنف تا بادیه، درعا و مناطق پیرامون استان القنیطره در سوریه گسترده است، به شدت پیچیده شده است.»
او به المشارق گفت که این مناطق به منظور باز کردن کامل راه برای مسیر زمینی و محافظت از کاروان هایی که از این مسیر استفاده می کنند در برابر حملات بالقوه، بسیار حیاتی هستند.
وی گفت که در این مرحله، هماهنگی سریع و قاطعانه تمام نیروهای میانه رو در سوریه برای خنثی کردن نقشه ایران، ضروری است.
به گفته العفیسی، جناح های سوری در مناطق روستایی حلب و منطقه (بیابانی) بادیه با شبه نظامیان چند ملیتی مورد حمایت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، متشکل از رزمندگان لبنانی، عراقی، افغانی و پاکستانی به طور مستقیم درگیر نبرد شده اند.
وی گفت: «مسیر ارتباطی عراق با سوریه و لبنان که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به دنبال آن است، برای سپاه و تسلیحات آن به منزله خط حیاتی در منطقه می باشد، چرا که مسیری خواهد بود که تجهیزات و تدارکات نظامی و تسلیحات بدون هرگونه وقفه ای در آن جابجا خواهد شد.»
جنایات سازمانیافتهای که اسرائیل علیه فلسطینیها در غزه مرتکب میشود - گلولهباران بیمارستانها و خانههای غیرنظامیان - نباید تحمل شود. افکار عمومی جهان استانداردهای دوگانهای را در پیش گرفته است.
پاسخ دهید16 نظر
شکی نیست که جنگ جاری در سرزمینهای اشغالی فلسطینی شدید و بیرحمانه است. مردم بیگناه کشته میشوند و اشغالگران غاصب این سرزمین به قدرتهای خارجی متوسل می شوند تا برایشان اسلحه و مهمات تهیه کنند تا مردم آسیبپذیری را که فقط مهمات اندکی دارند، از بین ببرند. با این حال، آن گروه مردم آسیبپذیر صاحبان اراضی هستند، در حالیکه مجرمان یهودی، اشغالگر و غاصب هستند. همهٔ کشورهای جهان این را میدانند، اما آنها سکوت کردهاند و فریب جاهطلبیها را خوردهاند و از اینرو برای کمک به جنایتکاران و غاصبان اقدام کردهاند. این پیروی از استانداردهای دوگانه است. من نمیدانم که آیا آن افراد تاریخ خواندهاند یا نه.
پاسخ دهید16 نظر
این روزها موج گرمای بیسابقهای حاکم است! از خداوند متعال میخواهیم که بهخیر بگذرد و این رنج و اندوه به پایان برسد!
پاسخ دهید16 نظر
بی تردید پلی که اتیوپی در حال ساختن آن است به یک واقعیت تبدیل شده و تلاش ها برای متوقف کردن آن با توجه به دور زدن ها، پرهیز از موضوع، و بحث های بیهوده بدون عمیق شدن در معضل واقعی همه طرف ها، ناکام مانده است. تردیدی نیست که این سد خطر بزرگی برای ۱۰۰ میلیون مصری، و نیز برای سودان به شمار می رود. برخورد ملایم با کشور سازنده (یعنی اتیوپی) که به هیچ عهد و پیمانی پایبند نیست، تهدید خطر قریب الوقوعی را به همراه دارد؛ خطری که ما نمی توانیم بنشینیم و منتظر وقوع آن بمانیم. ما نباید به مشاجرات لفظی بی فایده بسنده کنیم و پس از وقوع فاجعه گریه کنیم. محمود مرغانی.
پاسخ دهید16 نظر
کارزار فرانسه بر ضد اسلام نوشته محمود مرغانی موسی من نمی دانم چرا دشمنان اسلام پیش از آن که در مورد آن به عنوان دینی که تروریسم و نفرت از دیگران را ترویج می کند، شتابزده قضاوت کنند، به دقت آن را مورد مطالعه قرار نمی دهند. این برداشت نادرستی است که آنها باور کرده اند. این یا از سر نادانی بوده، یا حسادت، یا تعصب کورکورانه ای که آنها را به سوی ویرانی سوق می دهد. مدت ها است که فرانسه از اسلام بیزار است و حتی نسبت به کشورهای اسلامی کینه داشته است. تاریخ گواه این مدعا است. لشکرکشی فرانسه به مصر و دیگر کشورهای اسلامی در سال ۱۱۷۷ هجری خورشیدی چیزی جز تجاوز به اسلام و مسلمانان نبود. آنچه آنها در مسجد الازهر انجام دادند - یعنی با اسب هایشان یورش بردند، کتاب های دینی و قرآن را پاره پاره کردند - چیزی جز یک تلاش عامدانه برای تضعیف اسلام و مقدسان آن نبود. اما اگر ما بتوانیم آن را هم فراموش کنیم، نخواهیم توانست جنگ های صلیبی علیه کشورهایمان در اواخر سده ۱۱ میلادی (سده چهارم هجری) را فراموش کنیم. پاپ اوربان دوم در سال ۴۷۴ هجری خورشیدی در کلرمونت، در جنوب فرانسه، فراخوانی را برای آماده سازی جهت یک کارزار نظامی علیه کشورهای اسلامی آغاز کرد. ما همچنین نباید آنچه که فرانسه در کشور عرب مسلمان الجزایر انجام داد را فراموش کنیم. فرانسه به صورت ظالمانه آن را اشغال کرد و بیش از یک میلیون نفر از مردمش را کشت. بنا بر این، تحریم کالاهای فرانسوی به تنهایی کافی نیست. ما به دلیل بی عدالتی که فرانسه در کشورهای ما مرتکب شده است، و همچنین به دلیل دشمنی آن با دینمان و اهانت به مقدساتمان ادعای خسارت می کنیم. ما، کشورهای اسلامی، باید اقدامات مشخصی را انجام دهیم، از جمله این اقدامات فراخواندن سفیران و سای
پاسخ دهیداین روزها کارزارهای ضداسلام رو به افزایش است. این را میتوان در توهین به مقدسات اسلامی، مانند سوزاندن نسخههای قرآن در سوئد و دانمارک، مشاهده کرد. اگرچه این حکومتها با همۀ کشورهای مسلمان ارتباط دارند، دشمنی خود با اسلام را اعلام میکنند. کشورهای مسلمان اکنون ضعف خود را در برابر این دو حکومت به نمایش گذاشتهاند. اگر کشورهای مسلمان به دین خود علاقه داشتند، به جنگ دشمنان اسلام میرفتند. با این حال، ما اصلاً اینگونه نیستیم!
پاسخ دهید16 نظر
عنوان مقاله: با عرض سلام! نوشته محمود مرغانی موسی هر کشور مستقل و دارای حاکمیت ملی حق دفاع از خاک و مرزهای حاکمیت خود را در هوا و دریا دارد و حق دارد هر گونه تجاوز دیگران و یا تلاش برای دست درازی به آب ها یا فضای خود را به عقب براند. همه با این دیدگاه موافقند. این گفته ها با هدف حمایت از ایران یا دیگران بیان نمی شود. بلکه هدف از بیان آنها ابراز حقیقت و مقابله با باطل است. همانطور که می دانید ماجرا سلطه ابرقدرت ها بر کشورهای کوچک که آن که طور که آنها فکر می کنند ضعیف است. این کشورها تنها ساکت می مانند، تسلیم می شوند، وضعیت را می پذیرند، و به باج خواهی ها گردن می نهند. به ویژه اگر دارای منابع طبیعی باشند. در چنین حالتی مردم از ثروت های خدادادی شان محروم می شوند و آنها را داوطلبانه یا به زور به غاصبان تحویل نمی دهند. نتیجه این وضعیت فقر، گرسنگی، و محرومیت کسانی خواهد بود که از منابع ثروت های لازم بهره مند هستند و پیروزی از آن غاصبان ستمگری خواهد بود که نمی خواهند ارباب دیگری را در جهان مشاهده کنند. ایران حق دارد از خود دفاع کند. ایران حق دارد تا هر کسی که به آن نزدیک می شود به عقب براند و سرنگون کند، حتی اگر آنها بهانه ها و استدلال های مختلف بیاورند. مصریان در زمان تجاوز سه گانه به مصر در سال ۱۹۵۶ حقیقت را بیان کرده و نوشتند: از آسمان های من دست بکش که آنها می سوزانند و آب های من را رها کن که آنها غرق می کنند. از زمین من بترس که آذرخش در آن فرود می آید.
پاسخ دهید16 نظر
تردیدی نیست که هر نویسنده یا هر کسی که به نوشتن خبری یا ادبی می پردازد، باید رویکرد متفاوتی داشته باشد که موجب تمایز او با نویسندگان دیگر و سایر اهل قلم شود. وقتی نویسنده این واژگان شروع به نگارش می کند، آن چه که در گذشته ای بسیار دور می خواندم و تماشا می کردم، از جمله آثار هنری و نوشته های ژورنالیستی و نمایش و موجموعه های تلویزیونی به یاد من می آمد. من اغلب یک جمله یا عنوان مشخص را می پسندم و آن عنوان را وام می گیرم و از آن به عنوان تیتر موضوع خودم استفاده می کنم. حتی اگر مطلب من متفاوت باشد. این رویکرد موجب جلب توجه خوانندگان جهت کشف معنای مطالب موجود می باشد. ما در گذشته بسیاری از آثار ادبی جهانی مانند نوشته های اگاتا کریستی، امیل زولا، آنتوان چخوف، تولس توی، ژان ژاک روسو، و سایرین را خوانده ایم. من قطار سریع السیر شرق که یک داستان کارآگاهی نویسنده انگلیسی آگاتا کریستی دربارۀ جنایتی که طی سفر یک قطار از اروپا به استانبول روی می دهد را خوانده ام. این یک داستانی کارآگاهی جالب است که توجه را جلب می کند. در این معرفی ما عنوان هایی مانند قطار، شرق، و سرعت را انتخاب می کنیم. این وضعیت کنونی خاورمیانه و به ویژه خاور عربی است که رویدادها در آن همانند سرعت قطارها و حتی سریع تر با شتاب بالا و به صورت پیاپی اتفاق می افتد. اکنون می توان آنها با سرعت آذرخش یا حتی سرعت پلک زدن مقایسه کرد. در اینجا و آنجا رویدادهایی اتفاق می افتند. در یمن، لیبی، تونس، عراق، و کویت. هر رویداد در یک چیز ریشه دارد و قدرت می یابد و فقط خداوند از پایان این رویدادها آگاه است. ما انتظار شگفتی های فراوانی را از قطار شرق داریم که هرگز انتظار نداشتیم و حتی در مخیله مان هم نمی گنجید. محدود مرغنی.
پاسخ دهید16 نظر
من می خواهم بدانم چگونه می توانم برای شما مقاله بفرستم و شروط انتشار آنها چه خواهد بود.
پاسخ دهید16 نظر
ما معمولا مجلات و روزنامه های بسیار زیادی را در دکه های روزنامه فروشی می بینیم که کسی حتی به آنها نگاه هم نمی کند. چرا؟ زیرا این نشریات اعتبار خود را از دست داده اند و یا این که این روزنامه ها و یا مجلات با هدف خوانده شدن منتشر نشده اند. بلکه برای این منتشر شده اند که در دکه های روزنامه فروشی روی هم چیده شوند و همانطور دست نخورده به همان جایی که از آن آمده اند بازگردند و هیچ شری به کسی نرسانند. چرا آنها هزینه جوهر، کاغذ، دستگاه های چاپ، و حقوق کارکنان، ویراستاران، و توزیع کنندگان در سراسر کشور را تقبل می کنند. در حالی که این روزنامه ها در آخر کار باز هم به محل اولیه خود بازگردانده می شوند. آنها که این سخنان خطاب به آنها نوشته شده است، خودشان را می شناسند. این افراد می خواهند حتی اگر شده برای مدت کوتاهی در زندگی شان آزادی مطبوعات را تجربه کنند. نسل های گذشته هرگز آزادی مطبوعات را نچشیده بودند. آزادی به معنای توهین و دشنام دادن به این شخص و آن شخص نیست؛ زیرا اگر چنین کنید، شما بازنده خواهید بود و دشمنتان برنده است. آزادی به این معنا است که یک روزنامه بی طرف بماند و از تقبل یک تفکر خاص علیه یک تفکر دیگر خودداری کند؛ چرا که در غیر این صورت دیگر روزنامه نخواهد بود، بلکه یک نشریه مشابه همان هایی است که در گذشته به سرعت انتشار می یافتند تا مبادا توزیع کننده آن دستگیر یا توبیخ شود یا آنها که در تاریکی شب بر دیوارها نصب می شدند تا مردم، صبح با دیدن آنها شگفتزده شوند. این است فرق میان یک روزنامه و یک اعلامیه یا نشریه. رسانه ها عموماً با فرهنگ حملات و اندک پنداری مورد تهاجم قرار گرفتند. ما می بینیم که برخی افراد میزبان کسانی هستند که رهبران اصلاح گران را دست کم گرفته اند. آنها گاه ب
پاسخ دهید16 نظر
من قبل از این هم نوشته ام و از کسی که مقاله می نویسد تا دلیل دشمنی ما نسبت به ایران را توضیح دهد، این را پرسیده ام. آیا ایران برای ما خطرناک تر از اسرائیل است؟ اسرائیل بسیاری از اعراب و مسلمانان را در جنگ هایشان علیه [اسرائیل] که با هدف بازپسگیری اراضی و عقب راندن دشمنان کشته است. و حالا ما می آییم و بی هیچ دلیلی نسبت به ایران پیشداوری و دشمنی می کنیم.
پاسخ دهید16 نظر
حس و حال طوری است که انگار ما با این که 44 سال گذشته، اما باز هم در روز 6 اکتبر سال 1973 هستیم. بسیاری از مردم تلاش کرده اند و ما منکر نیستیم که برخی از افراد زخمی و برخی دیگر شهید شده اند و خداوند درباره آنها می گوید که آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند. روزها واقعا به سرعت سپری شدند. ما در دل جنگ بودیم و در هر سو آتش بود. نیروهای وحشتزده دشمن بر گونه هایشان می کوبیدند، لباس هایشان را پاره می کردند، و از شگفتی و مصیبتی که بر آنها وارد آمده بود و هیچکس نمی دانست از کجا بر سرشان آمده، بر سر خود خاک می ریختند. پیرزنی که رئیس آنها بود، گریه می کرد و کمک می خواست. آنها مطمئن بودند که مصر نمی تواند جنگ به راه اندازد و قادر به آزاد کردن خاک خود نخواهد بود. در میان شگفتی و هراس، دوستان بدخواهی که انتظار مشاهده مصیبتی که بر سر دوستشان آمده بود را نداشتند، آنها به سرعت اقدام به ارائه همه گونه کمک های ممکن کردند و در نتیجه عرصه نبرد به نبردی نابرابر تبدیل گردید. دیگر نبرد مردی علیه یک مرد دیگر نبود، بلکه به نبرد یک مرد علیه زنی که از امثال خود کمک می خواست تا او را در ستم و استبداد یاری کنند، تبدیل شده بود. تردیدی نیست که همه مردم مصر و همه آزادگان جهان باقی ماجرا را می دانند. این داستان توسط تاریخ ثبت شده و طرح هایش در دانشکده های نظامی بین المللی آموزش داده می شوند. جهاد مشروع توسط جهان آزاد معتبر و قابل قبول است و اگر مردم در پی احقاق حق خود باشند، این حقوق ضایع نخواهند شد. با شادباش به مصر و مردم آن! خداوند ارواح شهیدان پاک ما را رحمت نماید!
پاسخ دهید16 نظر
ایران یک حکومت توسعه طلب با اهداف اعلام نشده است. اما هدف مشخص و روشن این دولت حمایت از بی ثباتی در کشورهای عربی، به ویژه در خلیج، است؛ یعنی جایی که اهداف آن در پی حمایت از تروریست ها بر مبنای بهانه های بیهوده است. این کشور همچنین سخت در تلاش است تا برای خودش در منطقۀ خلیج نیروهای شبه نظامی ایجاد کند، همان گونه که در لبنان با ایجاد به اصطلاح حزب الله این کار را کرد. حزب الله در جهت برنامه های ایران در منطقه و به زیان مردم لبنان عمل می کند.
پاسخ دهید16 نظر
عزیزان من! شما، یعنی عربستان سعودی، اسرائیل، و آمریکا عامل همۀ جنگ ها در منطقه هستید. ای کسانی که پول گرفته اید، شما از کجا پول می گیرید؟
پاسخ دهید16 نظر
ایران با کوریدور زمینی از تهران تا بیروت ثبات منطقه را تهدید می کند. ایران آزاد است که هر کاری می خواهد انجام دهد، درست مثل کشورهای خلیج که اقدام به حمله و جنگ کرده اند. آنها همچنان برای جنگ با دیگر کشورها آماده می شوند و مانع از حج می شوند و راه ها را می بندند تا شاید علیه آن جنگ به راه بیافتد. در همین حال کشورهای صهیونیستی هم هستند که به آنها اسلحه و تجهیزات می دهند.
پاسخ دهیدآمریکا و اسراییل همیشه دنبال این بودن که ایران رو یه ابر قدرت شرور نشون بدن که بتونن از کشورای عرب بهره برداری سیاسی مالی بکنن آیا اگر ایران نبود این حجم از پول بین عربستان و آمریکا جابجا میشد بر سر اسلحه یا اینکه با دشمن جدید اسراییل فراموش میشه این اختلاف میان کشورهای مسلمان فقط باعث سواستفاده و ضعف جهان اسلام میشه من به عنوان یه ایرانی از حکومت ایران متنفرم ولی اینکه تمام مشکلات منطقه رو زیر سر ایران ببینید این اشتباهه تعصبات مذهبی و قومی رو کنار بزاریم و به ایران به عنوان بازیگر منطقه ای نگاه کنید نه اینکه از پدرتون آمریکا همیشه درخواست جنگ با ایران رو داشته باشین
پاسخ دهید16 نظر