مصری های از هر کیش و عقیده ای، روز شم النسیم را جشن می گیرند

مصری ها، از هر کیش و عقیده ای، اختلاف ها و مسائل روزمره را کنار می گذارند و برای جشن گرفتن روز ملی شم النسیم که نماینده شروع فصل بهار است، گرد هم آمدند.

این تعطیلات سالیانه در تاریخ 17 آوریل، یک روز بعد از عید فصحمسیحیان قبطی است.

مصری ها برای این روز ویژه تدارک دیده اند و ماهی نمک سود، شاه ماهی، کاهو، پیاز و نخود سبز گردآوری می کنند و همراه خود به پارک ها و باغات در همه شهرها می برند تا فرارسیدن بهار را جشن بگیرند.

قروی محمد منعم، یک مسلمان 50 ساله، گفت: «این روزی است که مسلمانان فراموش می کنند که مسلمان هستند و مسیحیان فراموش می کنند که مسیحی هستند.»

محمد عرفه، استاد تاریخ دانشگاه قاهره گفت که شم النسیم جشن درو [کاشت] دوران فرعون است که به دوران خاندان سوم (حدود 2700 پیش از میلاد) بر می گردد.

او گفت که نام این روز از «شمو» که به زبان مصری به معنی «آفرینش» است و از کلمه عربی النسیم به معنی «نسیم و باد» گرفته شده که بعدها به آن اضافه شده است، زیرا این جشن مرتبط با نسیم بهاری است.

وی گفت که این جشنواره هر ساله مصادف با دوشنبه فصح است و بعدها به عوض تقویم اسلامی، به تقویم مسیحی انتقال یافته است تا مصادف با دوران صوم نشود، زیرا این دوران همزمان با روزه مسیحیان است و آن ها نمی توانند در آن شرکت کنند.

او گفت: «شم النسیم در واقع روزی است که همه مصری ها گردهم می آیند و فارغ از کیش و عقیده یا پیشینه اجتماعی خود جشن می گیرند.»

عرفه گفت که علاوه بر خوردن ماهی نمک سود و سایر غذاهای خوشمزه، در این روز تخم مرغ رنگ می کنند که نشان از آفرینش دارد.

وی گفت که فراعنه تخم مرغ ها را با متون مذهبی تزئین می کردند و در سبد می گذاشتند و ماهی نمک سود یا فسیخ را به نشانه مقدس بودن رودخانه نیل و پیاز را، به نشانه خواست زندگی در کنار آن می گذاشتند. کاهو، نشانه باروری و نخود نشان دهنده سررسیدن بهار بود.

روز مشترک

مجدی عزت، یک مسیحی 60 ساله گفت: «بسیاری از مسیحیان این روز را همراه با مسلمانان جشن می گیرند. اکثر اوقات آن ها در این روز با هم بیرون می روند و در فضایی بسیار زیبا به یکدیگر تبریک می گویند.»

عزت گفت که در گذشته پدر وی به او می گفت که «مردم یهودی هم به این جشن می پیوستند» زیرا این روز مذهبی مصادف با جشن پسه یهودیان هم هست.

او گفت: «آن زمان این جشن زیباتر هم بوده زیرا هر فرقه و مذهبی، محله خود را با رنگ ها، شاخه های خرما و چراغ تزئین می کرد.»

او افزود: «مصری ها به شدت به روز شم النسیم نیاز دارند تا همه را به دور از تنگ نظری و تعصب دینی با یگدیگر متحد گردانند. من آرزو داشتم این جشن را بیش از یک روز در سال برگزار می کردیم.»

منعم که در بخش قدیمی قاهره بزرگ شده است و همسایگان مسیحی داشته گفت که آن ها روز شم النسیم و عید فصح را با هم جشن می گرفتند.

وی گفت: «هر چند همه کسانی که من با آن ها بزرگ شده ام اکنون در جایی هستند، ولی ما ارتباط خود را حفظ کرده ایم و چهار خانواده مسلمان و مسیحی جشن شم النسیم را هر ساله، فارغ از اینکه چه اتفاقی رخ دهد، با هم برگزار می کنیم. در یک پارک عمومی جمع می شویم و با هم غذای فسیخ می خوریم و هر یک از خانواده ها مسئول آوردن بخشی از خوراک برای این جشن هستند.»

او گفت: «واقعا روز زیبایی است که همه مصری ها را گردهم می آورد و صحنه های آن در قاهره و سایر فرمانداری های مصر در روز شم النسیم با هیچ زمان دیگر قابل مقایسه نیست، زیرا هم سعی دارند برای جای گرفتن در پارک ها و باغات از هم پیشی بگیرند و کودکان در ابرها به سر می برند، بویژه زمانی که شروع به شکستن تخم مرغ ها می کنند.»