علاوه بر هشدار به نوجوانان درباره خطرات ایدئولوژی افراط گرایی، گروههای اجتماعی لبنانی در طرابلس و جاهای دیگر به جوانان کمک می کنند تا انرژی خود را صرف کارهای مثبت و بهبود محله هایشان کنند.
کنش گران به المشارق گفتند که با این فعالیتها، برخی از [سازمانهای اجتماعی] توانسته اند از پیوستن جوانانی که هنوز تحت تاثیر قرار نگرفته اند، به «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) در سوریه جلوگیری کرده و برخی دیگر که در رده های این گروه جنگیده اند را بازپروری کنند.
تیم یک صدا که در پی بمب گذاری در مساجد التقوی و السلام در طرابلس در سال 2013 بنیان گذاری شد، کار نظارت بر طرح رنگ آمیزی 26 راه پله بین محله های رقیب باب التبانه و جبل محسن در طرابلس را به عهده داشته است.
سارا راحولی یکی از بنیان گذاران تیم گفت که طرحهای خدمات عمومی به شرکت کنندگان که سن آنها بین 14 تا 17 سال است اجازه می دهد تا انرژی منفی خود را به مثبت تبدیل کنند.
او به المشارق گفت که هنر «صحنه عمده ابراز دیدگاهها و احساسات جوانانی است که والدینشان را» در بمب گذاری های سال 2013 از دست داده اند و افزود که این سازمان تلاش می کند تا با کاربرد هنر و نمایش، اختلافات را حل و فصل کند.
وی گفت که تیم مزبور تا به امروز کار رنگ آمیزی 25 از کل 26 راه پله را تمام کرده اما در راه انجام این کار با مشکلات بسیاری روبرو شده است.
او گفت که برخی از جوانان والدین یا عزیزانشان را در خشونت هایی که در طرابلس رخ داد از دست دادند و آنها در برابر ایدئولوژی افراط گرایانه و استخدام در گروههای افراط گرا و استفاده از مواد مخدر آسیب پذیر شدند.
وی گفت: «ما تاکنون با 60 تن از جوانانی که تحت تاثیر ایدئولوژی داعش و گروههای تروریستی دیگر قرار گرفته بودند کار کرده ایم.»
وی افزود که برخی از این جوانان در رده های داعش جنگیدند و اشاره کرد که تیم آنها توانسته بیش از 10 تن از جنگجویان پیشین را در جامعه بازپروری کند.
راحولی گفت: «ما همچنان به کار با دیگران به منظور بازپروری آنها ادامه می دهیم.»
آرزوهایشان برای صلح
در سال 2015، گروهی از جوانان طرابلس «روح جوانان» را بنیان گذاری کردند، یک سازمان اجتماعی متشکل از زنان و مردان از سنین مختلف و پیشینه های اجتماعی و فرهنگی گوناگون از جبل محسن و بخشهای دیگر طرابلس.
به گفته رئیس این سازمان احمد حمد، هدف از این کار دور کردن جوانان از افراط گرایی و محافظت از آنان در برابر آسیب های اجتماعی است.
او به المشارق گفت: «در برابر خشونت هایی که در شهر رخ داد، ما آرزوی برقراری صلح را کردیم.»
او گفت: «طرح امنیتی که از سوی ارتش اجرا شد می بایست با تقویت نقش فعالیتهای اجتماعی در ایجاد روحیه شهروندی و ایمان به نقش سازنده جوانان در اجتماع تکمیل می شد.»
حمد گفت: «ما در سراسر طرابلس، و به ویژه جبل محسن فعالیت می کنیم و 100 تن از جوانان داوطلب اجرای طرحهای توسعه ای، آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و بهداشتی را به عهده دارند.»
وی افزود که سازمان آنها همچنین برای هشدار به جوانان درباره خطرات همکاری با گروههای تروریستی، آموزشهایی را ارائه می دهد.
وی گفت که «روح جوانان» برای تقویت نقش جوانان در جامعه، ارائه حمایتهای روانی از آنها، و برگزاری دوره های آموزشی برای جلوگیری از خشونت در تمامی اشکال آن، با سازمانهای دیگر همکاری می کند.
به چالش طلبیدن افراط گرایی
در ماه اکتبر، یک گروه از نه تن از دانشجویان دانشگاه عربی بیروت کارزار «سیمیگ» یا «نمایان» را برای آگاهی رسانی در بین دانشجویان درباره ایدئولوژی افراط گرایی و اعمال خشونت طلبانه ای که می تواند برانگیزاند، به راه انداختند.
هدف از این کارزار که با حمایت مرکز حقوق بشر دانشگاه آغاز شده است، توضیح و آگاهی رسانی در مورد هسته تفکر افراطی گروههای افراط گرا است.
مروی فراج، مسئول این کارزار در مرکز حقوق بشر گفت که یکی از اعضای این کارزار، خود یکی از افراط گرایان پیشین است که اکنون با جوانان در مورد ایمن سازی آنها در برابر ایدئولوژی تندروی حرف می زند.
او به المشارق گفت که هدف از کارزار سیمیگ «نشان دادن راه درست به فرد افراط گرایی است که معتقد به درستی باورهایش است و اینکه برای تحقق جاه طلبی هایش باید در راه راست پیش برود.»
وی گفت که راه درست شامل مشارکت در فعالیتهای جامعه مدنی و مطالبات حقوق خود به شیوه ای متمدنانه و صلح آمیز است.
وی گفت که دانشجویانی که این کارزار را هدایت می کنند بر گروه سنی 14 تا 25 سال متمرکز هستند، چرا که مطالعات و آمار نشان می دهند که این گروه سنی بیشترین آسیب پذیری را در برابر ایدئولوژی افراط گرایانه دارند و به همین دلیل بیشتر بر مبارزه با افراط گرایی دینی تمرکز می شود.
فرج گفت که کارزار در رسانه های اجتماعی آغاز شد و کارگاه آموزشی «مبارزه با افراط گرایی» در پی آن برگزار شد و افزود که دانشجویانی که در کارزار شرکت کردند به عنوان «سفیران صلح» برگزیده شدند.
او گفت که کارگاههای مزبور «پیشینه افراط گرایی و رابطه آن با مردم سالاری و گروههای اسلامی» را بررسی کرد. همچنین از چشم انداز روانشناسی ، افراط گرایی مورد بررسی قرار گرفت و اینکه چطور افراط گرایان از رسانه های اجتماعی برای دسترسی به بیشترین شمار افراد و ترویج ایده هایشان استفاده می کنند.